Polskie Forum Entomologiczne

Daaawno nie rozmawialiśmy na forum o jakimś ciekawym przedstawicielu Cerambycidae.
Spróbuję więc wyrwać z letargu kózkolubów:

Pewnego pięknego majowego dnia 2010 roku Wujek Kryzys zwiedzając góry Omalos w zachodniej części Krety zebrał konary tamtejszej endemicznej rośliny - zelkowy, w nadziei uzyskania z niej imponującej kózki: Trichoferus bergeri.
I rzecz mu się udała!
Kilka chrząszczy wygryzło się w roku pozyskania materiału i w latach następnych, a z przeżartego przez larwy materiału dochodziły zgrzyty i szmery jeszcze na początku 2013 r. I wtedy właśnie ja odziedziczyłem te gałęzie, a co się stało dalej pokażę na poniższych fotkach.

Trichoferus bergeri zacny gatunek.
Adam oby więcej takich tematów w te jesienne dni.

Fajna sprawa - gratulacje

Dziękuję!

Miejmy nadzieję, że zapoczątkowana właśnie hodowla T. bergeri z czasem rozwinie się na taką skalę jak niegdyś "plantacja" Ropalopus clavipes, skutkiem czego gatunek ten pojawi się w wielu krajowych - i nie tylko! - zbiorach miłośników Cerambycidae.

Człowiek uczy się całe życie...
Początkowo byłem przekonany że w zachodniej Palearktyce rośnie jeden gatunek z tego rodzaju Zelkova carpinifolia i to tylko na Kaukazie. Potem znalazłem ten gatunek również w górach Amanus...
A tu prosze: dwa inne gatunki i to endemiczne, jeden z Cypru a drugi na Sycylii

Ciekaw jestem, jak ta hodowla pójdzie i czy w ogóle. Niemniej życzę, by choć w części dorównała możliwościom hodowlanym Ropalopus clavipes . Dodam, że w tym roku wylazł jegomość samiec Wujkowi Kryzysowi z konaru dębowego z tejże samej wyprawy z 2010 r. Okaz i konar ów otrzymałem a zasiedlony był przy okazji przez inną, także endemiczną dla Krety kózkę Pseudosphegesthes bergeri. Krótko mówiąc, co dwa gatunki bergeri w patyku, to nie jeden .

Jurek Szypuła pisze:Człowiek uczy się całe życie...
Początkowo byłem przekonany że w zachodniej Palearktyce rośnie jeden gatunek z tego rodzaju Zelkova carpinifolia i to tylko na Kaukazie. Potem znalazłem ten gatunek również w górach Amanus...
A tu prosze: dwa inne gatunki i to endemiczne, jeden z Cypru a drugi na Sycylii

Rodzaj Zelkova obejmuje 6 dotąd opisanych gatunków, z czego w Europie występują 2.
Na Krecie rośnie Zelkova abelicea (syn. Zelkova cretica), a na Sycylii opisana w 1992 r. Zelkova sicula.

Trichoferus bergeri nie jest jednak związany z zelkową tak ściśle, jak się początkowo wydawało. I jak to Trichoferus - okazał się polifagiem, któremu - miejmy nadzieję - uda się także rozwój w klonie, w warunkach laboratoryjnych.

...Zelkova i klon to dość dalekie pokrewieństwo .
Nie wiem jak bardzo polifagiczny jest ten Trichoferus, ale może warto podsunąć mu również któryś z rodzimych wiązów?

tusiak pisze:...Zelkova i klon to dość dalekie pokrewieństwo  :mysl: .
Nie wiem jak bardzo polifagiczny jest ten Trichoferus, ale może warto podsunąć mu również któryś z rodzimych wiązów?

Racja, choć Trichoferusy mają zwykle szerokie spektrum w doborze roślin żywicielskich.

Podejrzewam, że w przypadku T. bergeri sprawdzi się zarówno klon, jak i dąb (z którego już był hodowany) oraz wiąz, czy kasztanowiec, a także inne drzewa liściaste, w tym też i owocowe. (Bardzo dobre efekty dawało hodowanie larw Trichoferus berberidis i Trichoferus cf spartii /- pozyskanego z figowca z Rodos/ - w morelach i innych śliwach.)

Jak pewnie pamiętasz, przywiezione przeze mnie kiedyś z Krety Trichoferusy (jak się wydaje, berberidis), oryginalnie wyhodowane z Ceratonia siliqua, znakomicie rozwijały się w zdziczałych śliwach. Udało się wyhodować co najmniej kilka pokoleń tej kózki. Szczególnie dobrze sprawdzała się geograficzna odmiana tej śliwy rosnąca tylko na Rakowcu w pobliżu Cmentarza Radzieckiego

Dokładnie tak było Marku!
Ale T. bergeri do rozwoju potrzebuje grubszego materiału.
Ufam jednak, że inne drzewa z Rakowca spełnią to zdanie tak samo dobrze, jak dziczki śliwki w przypadku Twojej hodowli T. berberidis.

Ciąg dalszy trichoferusowej historii:

Gatunek ten jest grymaśny i niekonsekwentny jeśli chodzi o pojaw imagines. W tym roku dochowałem się kilku exx. na przestrzeni kilku miesięcy, lecz w takim czasowym rozrzucie, że sparowanie ich było awykonalne!
Ta zła passa została jednak przełamana kilka dni temu! Najpierw wygryzła się okazała samiczka, a 2 dni później jeszcze dorodniejszy samiec!
Tym razem jako materiał żywicielski dla kolejnej generacji dostaną ode mnie gałęzie moreli, czereśni i orzecha włoskiego.

To one pamiętały o Twoich urodzinach! Gratuluję!

Faktycznie zgrało się to z moimi urodzinami.
Ale prezent w postaci następnej partii imagines będę miał nie wcześniej jak za 2 lata!