Jesteśmy przyzwyczajeni, że korniki - Scolytinae rozwijają się na roślinach drzewiastych. Ale w Polsce były wykazane - jeszcze przed II w. św. 3 gatunki rozwijające się na roślinach zielnych:
1. Thamnurgus kaltenbachii Bach, 1849
Jedyne pewne stanowisko to Puszczykowo k. Poznania, gdzie został znaleziony na jasnocie białej — Lamium album. Może rozwijać się też na bukwicy zwyczajnej — Betonica officinalis, czyśćcu leśnym — Stachys silvatica, lebiodce pospolitej — Origanum vulgare i ożanku — Teucrium scorodonia. Larwa żeruje w pędach tych roślin, powodując na nich wyrośla. Pędy nad wyroślami często więdną.
2. Thamnurgus varipes Eichhoff, 1878
Rozwija się na wilczomleczu migdałolistnym — Euphorbia amygdaloides. Ostatni raz wykazany przed II w. św. Larwa drąży chodnik w pędzie.
3. Hylastinus obscurus (Marsham, 1802)
Nieobserwowany w Polsce po II wojnie św. Rozwija się na lucernie siewnej - Medicao sativa, nostrzyku - Melilotus sp., wyżlinie - Ononis natrix, żarnowcu miotlastym - Cytisus scoparium, koniczynie łąkowej - Trifolium pratense, kolcoliście - Ulex europaeus, szczodrzeńcach - Cytisus biflorus, C. hirsiutus, C. Iaburnum i C. nigricans. Larwy drążą chodniki w korzeniach. Zawleczony do USA stał się groźnym szkodnikiem koniczyny. Ostatnio wyczerpakowany przez Miłosza Mazura na murawie kserotermicznej w Górkach Pińczowskich (01.06.2013).
Podaję te informację, abyście przy okazji czerpakowania zwracali uwagę na korniki. Wiem, że to małe, niekolorowe
, ale bardzo ciekawe gatunki.