Polskie Forum Entomologiczne

Na stronie husarza władcy Anax imperator — http://www.wazki.pl/wazki_anax_imperator.html przybyło 10 zdjęć stanowisk, na których był obserwowany.

Znowu wyskoczyło logo strony...

Bardzo dziękuję!

Na stronie zalotki czerwonawej Leucorrhinia rubicunda — http://www.wazki.pl/wazki_leucorrhinia_rubicunda.html przybyło 6 zdjęć stanowisk, na których obserwowano rozród tej ważki. Ich wylot powinien właśnie się rozpoczynać!
Również tuż przed wylotem Andrzejowi Kucharskiemu udało się sfotografować larwę świtezianki dziewicy złapanej w Uhercach Mineralnych w woj. podkarpackim. Tak więc na stronie Calopteryx virgo — http://www.wazki.pl/wazki_calopteryx_virgo.html przybyło 5 zdjęć.

Na stronie husarza ciemnego Anax parthenope  — http://www.wazki.pl/wazki_anax_parthenope.html przybyło 6 zdjęć stanowisk, na których był obserwowany.

Na stronie żagniczki wiosennej Brachytron pratense — http://www.wazki.pl/wazki_brachytron_pratense.html przybyło następnych kilka zdjęć — 4 zdjęcia wylinki oraz fotografia miejsca, gdzie ją 6 maja znalazł Andrzej Kucharski na bardzo wysuniętym na południe stanowisku, potwierdzając tym samym jej rozwój w tej lokalizacji. Oprócz tego uzupełniłam (dzięki pomocy Pawła Buczyńskiego) stronę zalotki spłaszczonej Leucorrhinia caudalis — http://www.wazki.pl/wazki_leucorrhinia_caudalis.html o zdjęcia 11 charakterystycznych stanowisk.

Uzupełniłam stronę zalotki torfowcowej Leucorrhinia dubia — http://www.wazki.pl/wazki_leucorrhinia_dubia.html o zdjęcia 10 charakterystycznych stanowisk i dwie fotografie wylinki.

Znacznie rozbudowana została strona miedziopiersi żółtoplamej Somatochlora flavomaculata — http://www.wazki.pl/wazki_somatochlora_ ... ulata.html o zdjęcia 10 charakterystycznych stanowisk — autorstwa Pawła Buczyńskiego, a w galerii cztery fotografie samca w locie — wykonane przez Sylwię Dziadoń.

Po pięciu latach nadeszła pora na przebudowę strony iglicy małej Nehalennia speciosa. — http://www.wazki.pl/wazki_nehalennia_speciosa.html. Pięć lat temu 21 czerwca 2010 roku po raz pierwszy razem z Piotrem Mikołajczukiem zobaczyliśmy te rzadkie ważki. Przez pięć lat Piotr obserwował je dość szczególnie, odkrywając blisko 60 !!! zupełnie nowych stanowisk na Mazowszu i Lubelszczyźnie, napisał w Odonatrix kilka artykułów na ten temat. Jego badania doprowadziły do zmiany poglądów na temat charakterystycznych dla występowania tego gatunku zespołów roślin szuwarowych, są one pokazane na zdjęciach. Radzę korzystać z linku do pdf-ów artykułów zamieszczonych w oraz z linków do postów Piotra na forum entomologicznym.
A na stronie Brachytrona pratense — http://www.wazki.pl/wazki_brachytron_pratense.html znowu przybyło 7 zdjęć Andrzeja Kucharskiego — tym razem głównie zbliżenia szczegółów anatomicznych.

Jeszcze raz wracamy na stronę husarza ciemnego Anax parthenope — http://www.wazki.pl/wazki_anax_parthenope.html — Andrzej Kucharski nadesłał kilka zdjęć szczegółów anatomicznych — warto je zobaczyć.

Kolejny powrót — na stronie Somatochlora flavomaculata — http://www.wazki.pl/wazki_somatochlora_ ... ulata.html przybyły zdjęcie juwenilnego samca oraz wylinki potwierdzające rozwój ważki w okolicy Sanoka, a także szczegóły anatomiczne samca.

Na stronie Somatochlora arctica — http://www.wazki.pl/wazki_somatochlora_arctica.html przeobrażenie, które Paweł Buczyński obserwował na przesuszonym torfowisku koło wsi Hamernia w woj. lubelskim.
Na stronie Aeshna subarctica — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_subarctica.html zaś przybyło 7 zdjęć typowych siedlisk tego gatunku, dzięki pomocy Pawła Buczyńskiego i Przemka Żurawlewa.

W zestawieniu miedziopiersi odnalazłem wpis:



Gmina Narol i Jacków Ogród leżą jeszcze na Podkarpaciu...

pozdrawiam gratulując pięknej strony
Jarek  

Dziękuję!

Kolejny — 11(1) — http://www.wazki.pl/odonatrix_11%281%29.html — numer naszego czasopisma Odonatrix wraz z pdf-ami zawartych w nim artykułów.

Na stronie Aeshna cyanea — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_cyanea.html wstawiłam 10 nowych zdjęć, częściowo wymieniając dobre na lepsze, częściowo wstawiając zupełnie nowe. Inaczej niż zwykle potraktowane zostały zdjęcia siedlisk — ważka ta występuje tak pospolicie i powszechnie, że nie miało sensu pokazywanie miejsc typowych — znacznie ciekawsze są miejsca wręcz dziwaczne.

Na stronie Libellula fulva — http://www.wazki.pl/wazki_libellula_fulva.html — wstawiłam 18 nowych zdjęć. Są to zdjęcia siedlisk, zdjęcia młodych osobników oraz wylinek. Przesłane przez Andrzeja Kucharskiego i Michała Wolnego zdjęcia wykazują znaczne poszerzenie dotychczas znanego zasięgu występowania tej ważki w kierunku południowym. Ponadto dodano fotografie Pawła Buczyńskiego, Sylwii Dziadoń, Michała Kaczorowskiego i Marka Miłkowskiego. Rzecz warta obejrzenia.

Ja byłbym ostrożny z taką oceną tych dwóch (=niewielu) nowych stwierdzeń - przynajmniej na razie. Ileż to razy stwierdzamy coś poza zasięgiem wytyczonym w Atlasie? To w większości przypadków wynika tylko z dużo bardziej intensywnej penetracji terenu. Dla przykładu obecność takiej Aeshna viridis w środkowej Polsce czy okolicach Wrocławia - nie jest kwestią tylko historyczną, gatunek występuje tam w dalszym ciągu i trudno żeby byłoby inaczej, skoro ma siedliska (a że ich specjalnie nikt nie bada to już inna sprawa). Poza tym południowa granica zasięgu L. fulva w Polsce, nie jest tożsama z krańcem zasięgu w ogóle - L. fulva jest gatunkiem o szerokim zasięgu, obejmującym też południową Europe.

Granice na mapach stawia człowiek, a nie ważka. I niezależnie od tego, czy człowiek coś zauważył poza postawioną granicą po raz pierwszy, czy ważka tam była zawsze, tylko człowiek ją "przegapił" stwierdzenie rozrodu ważki poza taką granicą jest zawsze powodem do zastanowienia się nad jej słusznością. Tym bardziej, że chodzi o granicę obszaru lokalnego i rzadkiego występowania.

Na stronę Epitheca bimaculata — http://www.wazki.pl/wazki_epitheca_bimaculata.html wstawiłam 13 nowych zdjęć stanowisk, na których następuje rozwój tych ważek (autorami są: Paweł Buczyński, Piotr Cuber, Julia Dobrzańska, Mariusz Gwardjan, Przemysław Żurawlew i ja). Przybyło też 5 zdjęć szczegółów anatomicznych od Andrzeja Kucharskiego oraz 2 fotografie wylinek od Andrzeja Kucharskiego i Michała Wolnego, które potwierdzają rozwój tych ważek na granicy dotychczas znanego zasięgu występowania i poza nią, co stwarza konieczność przesunięcia tego zasięgu w kierunku południowym. Nie jest to tak spektakularne, jak w przypadku Libellula fulva, ale z pewnością warte odnotowania.

Strona Gomphus flavipes — http://www.wazki.pl/wazki_gomphus_flavipes.html wzbogacona została o 6 nowych zdjęć larw i wylinek zrobionych w okolicach Torunia przez Andrzeja Kucharskiego.

Kolejna ważka — Aeshna viridis — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_viridis.html pojawiła się na południe od dotychczas uznanego zasięgu występowania w Polsce. Na stronie żagnicy zielonej przybyły trzy zdjęcia Pawła Buczyńskiego, dwa autorstwa Macieja Górki oraz jedno Michała Wolnego i dwa Piotra Zabłockiego.

Otrzymałam od kilkorga z Kolegów informację, iż na Facebooku ukazało się zdjęcie pochodzące z mojej strony internetowej bez mojej i autora zgody. Zdjęcie pochodzi ewidentnie z kradzieży z mojej strony, co mogę łatwo udowodnić, gdyż jest inaczej skadrowane i opracowane niż zdjęcie oryginalne - oba w załączeniu. Wystosowałam następujący list do administracji Facebooka:
W dniu wczorajszym zgłoszono mi jako właścicielce strony http://www.wazki.pl popełniony na Facebooku plagiat. Chodzi o post https://www.facebook.com/photo.php?fbid ... =1&theater
Zamieszczone tam zdjęcie ważki świtezianki błyszczącej jest przez ZbiGniewa Krzywańskiego prezentowane jako własne wraz ze śmiesznym komentarzem, jak to się napracował. Zdjęcie pochodzi z mojej strony http://www.wazki.pl/wazki_calopteryx_splendens.html i jest autorstwa Piotra Brzozowskiego. Na mojej stronie widnieje w trzech miejscach od pięciu lat.
W stosunku do ZbiGniewa Krzywańskiego proszę wyciągnąć adekwatne do wykroczenia konsekwencje. Przede wszystkim proszę to ogłosić pod wymienionym postem.
O podjętych krokach proszę mnie zawiadomić również mailem.
Ewa Miłaczewska

Kolejne duże zmiany na stronie Crocothemis erythraea — http://www.wazki.pl/wazki_crocothemis_erythraea.html — przybyły dwa zdjęcia najdalej wysuniętych na północ stanowisk. W tym momencie to rekordowe obserwacje tej południowej ważki w Polsce, przeprowadzili je Paweł Buczyński i Paweł Chariasz. Ponadto Andrzej Kucharski wykonał 6 fotografii szczegółów anatomicznych samca oraz 5 zdjęć wylinek. W galerii również przybyły 2 zdjęcia.

Powtórne w tym roku duże zmiany na stronie Aeshna cyanea — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_cyanea.html — to nasza najpospolitsza żagnica i z tej racji należy jej się obfita w zdjęcia strona. Przybyły szczegóły anatomiczne (foto S. Dziadoń, A. Kucharski, E. Miłaczewska i J. Wenta), zdjęcia zachowań rozrodczych (A. Kucharski !!!), zdjęcia wylinek (E. Miłaczewska). Strona zyskała wreszcie całkiem poczciwy wygląd.
Następne uzupełnienia nastąpią dopiero po powrocie z Sympozjum Odonatologicznego, czyli zapewne 27 sierpnia.

Skąd pewność, że ten tandem szuka miejsca do składania jaj, a nie jest to np. sytuacja taka sama, jaką uwiecznił Andrzej Kucharski?

Z obserwacji.

Dziś 10 nowych zdjęć Andrzeja Kucharskiego — jak zwykle ostatnio, są to głównie szczegóły anatomiczne i zdjęcia wylinki na stronie Onychogomphus forcipatus — http://www.wazki.pl/wazki_onychogomphus_forcipatus.html.

Sprawozdanie z sympozjum jeszcze niegotowe, ale na stronie oczobarwnicy jeziornej Erythromma lindenii — http://www.wazki.pl/wazki_erythromma_lindenii.html —  będącej hitem tego sympozjum pojawiło się 14 nowych zdjęć następujących autorów: Pawła Buczyńskiego, Macieja Górki, Bogusławy Jankowskiej i Jakuba Liberskiego. Pewnie jeszcze dostanę zdjęcia od kogoś z uczestników i umieszczę je na stronie w późniejszym terminie.

Sprawozdanie z XII Ogólnopolskiego Sympozjum Odonatologicznego w Gryżynie — http://www.wazki.pl/sympozjum_gryzyna.html wreszcie gotowe.
Jednocześnie zawiadamiam, że na samym dole strony głównej (przewiń w dół) stworzyłam możliwość przypomnienia sobie wszystkich zamieszczanych na stronie wazki.pl sprawozdań z naszych spotkań od 2011 roku.

Dziś pewna odmiana — dawno nie uzupełniałam strony „Etapy życia” — http://www.wazki.pl/etapy_zycia.html — tak więc obejrzyjmy 6 nowych zdjęć od Edyty i Pawła Buczyńskich, wszystkie w zakładce „Pasożyty, choroby, kalectwo i śmierć”.

Na stronie Wasze obserwacje — http://www.wazki.pl/wasze_obserwacje.html — interesujący fotoreportaż ze składania jaj przez Aeshna affinis w wysuszonym podczas tegorocznych upałów dnie kamieniołomu w Ogrodzieńcu — przysłany przez Alicję Misztę.

Na stronie Nehalennia speciosa — http://www.wazki.pl/wazki_nehalennia_speciosa.html pojawiły się zdjęcia dalszych 16 stanowisk z różnych miejsc w Polsce. Tym samym nie ma już mylnego wrażenia, że ważka ta występuje tylko w Polsce środkowo-wschodniej. Powstała też galeria pokazująca kilka osobników z różnych stron Polski. Dziękuję za zdjęcia Pawłowi Buczyńskiemu, Bogusławowi Darażowi, Bogusławie Jankowskiej, Alicji Miszcie i Jakubowi Liberskiemu.

"4 lipca 2014 r. — młoda samica Nehalennia speciosa — Chełmek woj. śląskie, zbiornik antropogeniczny. (foto Jakub Liberski)"

Widzę, że tak ubarwione samice często są brane za osobniki młode, a podczas gdy jest to ubarwienie przejściowe z niebieskiego do rudego, zatem nie są one młode.

Młode - juwenilne/teneralne wyróżnia jasny (blado niebieski, blado-fioletwoy) kolor oczu, przykłady poniżej:

Dziękuję

Nie lubię jak wypada moje logo. Wklejam.

Od dwóch tygodni mamy jesień, gdzieniegdzie jest już po pierwszych nocnych przymrozkach, a ja — w ramach letnich wspomnień — jeszcze raz wrócę do czasu naszego sympozjum i pokażę kilka zdjęć Pawła Buczyńskiego na stronie Sympetrum depressiusculum — http://www.wazki.pl/wazki_sympetrum_dep ... culum.html oraz miejsce w Gryżyńskim Parku Krajobrazowym, w którym Jakub Liberski napotkał Cordulegaster boltoni — http://www.wazki.pl/wazki_cordulegaster_boltonii.html.
Jeszcze raz próbuję wkleić logo.

Nadszedł już koniec sezonu ważkowego, pora prezentować pierwsze relacje z obserwacji prowadzonych w miastach. Będą się one ukazywać, jak w poprzednich latach, na przemian z uzupełnieniami na innych stronach. Dziś nowe stanowisko w Radomiu — http://www.wazki.pl/radom.html, jest to Park Gołębiów — http://www.wazki.pl/radom_golebiow.html, gdzie obserwacje w 2015 roku prowadził Marek Miłkowski. Jednocześnie na stronie Ważki dużych miast — http://www.wazki.pl/miasta.html przedstawiam skrócone podsumowanie z lat 2010-2014, tym razem bez szczegółów, bo ilość miast i stanowisk wprawdzie wzrosła, ale gatunków ważek w ogólnym rozrachunku już nie przybyło.

I znowu coś z ważek — tym razem Sympetrum fonscolombii — http://www.wazki.pl/wazki_sympetrum_fonscolombii.html, jeden z najpiękniejszych szablaków. Przybyło 6 zdjęć stanowisk, na których te ważki obserwowano oraz 2 zdjęcia samców w galerii. Autorami zdjęć są: Michał Kaczorowski, Jakub Liberski, Marek Miłkowski, Krzysztof Przondziono i Przemysław Żurawlew.

Tym razem obejrzymy relację ze stawu przy ulicy Energetycznej — http://www.wazki.pl/bedzin_lagisza_energetyczna.html w Będzinie — http://www.wazki.pl/bedzin.html — to nowe stanowisko, w kolejnym „nowym” mieście w konurbacji Górnego Śląska. Obserwacje w terenie i późniejsze ich opracowanie wraz ze zdjęciami przygotował Krzysztof Przondziono.

Zbiorniki retencyjne Godów — http://www.wazki.pl/radom_godow.html to zbiorniki leżące wzdłuż rzeki Mlecznej w południowej części Radomia — http://www.wazki.pl/radom.html, w dzielnicy Godów. Ważki na tych zbiornikach obserwował Marek Miłkowski.

Zupełnie nietypowe dla tematu Ważki dużych miast uzupełnienie istniejącego już sprawozdania. Otóż wracamy na chwilę do Gdyni - http://www.wazki.pl/gdynia.html do stanowiska Dąbrowa–jeziorko - http://www.wazki.pl/gdynia_dabrowa_jeziorko.html, gdzie stała się rzecz straszna, bo niezależnie od tegorocznej suszy i mimo, że jest to użytek ekologiczny, jeziorko wyschło. Dokumentują to dwa zdjęcia nadesłane przez Magdę Grześkiewicz. Paweł Jedryczak, który wcześniej obserwował tam ważki i udostępnił nam swoje wyniki twierdzi, że już w 2014 roku było tam niewiele wody. Jest to bardzo przykra wiadomość — nie ma jeziorka i nie ma ważek!!!

Tychy — http://www.wazki.pl/tychy.html to nowe miasto w temacie Ważki dużych miast — http://www.wazki.pl/miasta.html, a w Tychach odwiedzimy pierwsze stanowisko — Staw Grabowiec — http://www.wazki.pl/tychy_grabowiec.html, gdzie Krzysztof Przondziono prowadził obserwacje i napotkał 12 gatunków ważek.

Dziś kilka zdjęć stanowisk, na których obserwowano rozwój żagnicy wielkiej Aeshna grandis — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_grandis.html. Jest to ważka występująca w całej Polsce i na tak różnych zbiornikach, że właściwie niemal wszędzie można ją spotkać. Wśród przykładów mamy jezioro, starorzecze, staw rybny, piaskownię i żwirownię, kamieniołom wapieni, zapadlisko na terenie szkód górniczych i torfowisko niskie. Oprócz tego w galerii przybyły ładne zdjęcia Andrzeja Kucharskiego przedstawiające składanie jaj.

Jeszcze raz próbuję wstawić logo.

Następne stanowisko w Będzinie - http://www.wazki.pl/bedzin.html, to rozlewisko na Potoku Glinice - http://www.wazki.pl/bedzin_potok_glinice.html, znajdujące się w centralnej części miasta pod Lasem Grodzieckim. Ważki nad rozlewiskiem obserwował Krzysztof Przondziono.

Kolejnene stanowisko w Świętochłowicach — http://www.wazki.pl/swietochlowice.html — Staw Trupek — http://www.wazki.pl/swietochlowice_trupek.html w północno-zachodniej części miasta. Ważki obserwował Krzysztof Przondziono, a zdjęcia wykonał razem z córką Katarzyną.

Wracamy do Radomia — http://www.wazki.pl/radom.html — a tam obejrzymy Staw Prędociński — http://www.wazki.pl/radom_staw_predocinski.html na największym osiedlu mieszkaniowym Radomia — Ustroniu. Sprawozdanie z obserwacji ważek przygotował Marek Miłkowski.

Wszystkiego najlepszego z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, a wraz z życzeniami nowy, „firmowy” kalendarz dla wszystkich Czytelników.
Tym razem cały kalendarz poświęcony jest szablakom Sympetrum.
Zdjęcia zamieszczone w kalendarzu wykonali: Jakub Liberski, Piotr Mikołajczuk, Krzysztof Pakuła, Krzysztof Przondziono, Jarosław Wenta, Przemysław Żurawlew i ja.
[b]Tu można pobrać go w formie pliku pdf [/b]— http://www.wazki.pl/aktualizacje/WAZKI_ ... z_2016.pdf

Rok rozpoczynamy opisem stanowiska w Tychach — http://www.wazki.pl/tychy.html — jest to przedzielone groblami na trzy zbiorniki zapadlisko w Czułowie — http://www.wazki.pl/tychy_czulow_zapadlisko.html. Sprawozdanie z obserwacji ważek przygotował Krzysztof Przondziono.

Dziś kolejny — 11(2) — numer naszego czasopisma Odonatrix wraz z pdf-ami zawartych w nim artykułów — http://www.wazki.pl/odonatrix_11%282%29.html.
Jest to ostatni numer wydany pod redakcją Pawła Buczyńskiego, o czym zawiadamia nas w liście na wstępie tego zeszytu — http://www.wazki.pl/odonatrix_pdf/Odona ... _43_44.pdf. Od następnego numeru Odonatrix będzie wychodziła jako rocznik, wyłącznie w formie internetowej, a redaktorem naczelnym będzie Grzegorz Tończyk.
Pawłowi Buczyńskiemu i jego Zespołowi bardzo dziękujemy za ogrom pracy i serca włożonego podczas jedenastu lat w istnienie pisma, które dla wielu z nas jest ważnym źródłem informacji, a Grzegorzowi Tończykowi życzymy wielu nowych pomysłów i przyjemności w pracy redakcyjnej.

Na opisanych w poprzednich latach stanowiskach w Radomiu — http://www.wazki.pl/radom.html — Marek Miłkowski zaobserwował kolejne gatunki ważek, i tak na stanowisku stawy kolmatacyjne przy zbiorniku rekreacyjnym Borki — http://www.wazki.pl/radom_borki_kolmatacyjne.html dostrzegł 5 nowych gatunków, zaś w dolinie Kosówki — http://www.wazki.pl/radom_dolina_kosowki.html dwie dotąd tam nierejestrowane ważki.

Andrzej Kucharski zaczął fotografować swoją kolekcję wylinek, dziś możemy obejrzeć 3 zdjęcia na stronie Cordulia aenea — http://www.wazki.pl/wazki_cordulia_aenea.html i 2 zdjęcia na stronie Somatochlora metallica — http://www.wazki.pl/wazki_somatochlora_metallica.html.

Na trzech dalszych, opisanych w poprzednich latach stanowiskach w Radomiu — http://www.wazki.pl/radom.html — Marek Miłkowski zaobserwował w ubiegłym sezonie kolejne gatunki ważek, na stanowisku dolina rzeki Mlecznej w północnej części miasta — http://www.wazki.pl/radom_mleczna.html napotkał 3 nowe gatunki, w parku Stary Ogród — http://www.wazki.pl/radom_stary_ogrod.htm — również trzy, a na użytku ekologicznym Bagno — http://www.wazki.pl/radom_uzytek_bagno.html tylko 1 nowy gatunek.

Na stronie Orthetrum cancellatum — http://www.wazki.pl/wazki_orthetrum_cancellatum.html przybyły 4 zdjęcia wylinki zrobione przez Andrzeja Kucharskiego.

"Kształt głowy charakterystyczny dla Orthetrum. Boczne, widoczne tu krawędzie są do siebie równoległe, u Libellulae zaś są zbieżne ku tyłowi."

Do czego odnosi się nazwa Libellulae? Na podstawie opisanej cechy będzie bardzo trudno rozróżnić Libellula od Orthetrum, zwłaszcza że L. depressa miewa praktycznie taki sam czerep. Wydaje mi się, że ta cecha w ogóle nie odnosi się do rozdzielania Orthetrum od Libellula, tylko podrodziny Libellulinae (Orthetrum, Libellula) od Sympetrinae (Sympetrum, Leucorrhinia, Crocothemis) - bo w tym przypadku ta różnica jest faktycznie bardzo znaczna.

Dziękuję bardzo

Kolejne nowe stanowisko w konurbacji Górnego Śląska — o dźwięcznej nazwie Staw Kokotek — http://www.wazki.pl/ruda_slaska_kokotek.html — w Rudzie Śląskiej — http://www.wazki.pl/ruda_slaska.html, na którym Krzysztof Przondziono zarejestrował 10 gatunków ważek.

Na stronie Libellula depressa — http://www.wazki.pl/wazki_libellula_depressa.html przybyło 5 zdjęć wylinki zrobionych przez Andrzeja Kucharskiego.

Stanowisko Osadniki KWK Murcki–Staszic — http://www.wazki.pl/tychy_osadniki.html w Tychach — http://www.wazki.pl/tychy.html, na którym Krzysztof Przondziono zaobserwował 13 gatunków ważek.
Poza tym ogłoszenie o tegorocznym XIII Ogólnopolskim Sympozjum Odonatologicznym „Białe plamy na mapie ważek Polski — Worek Turoszowski”, Działoszyn–Bogatynia, 23–26 VI 2016. Tu możemy pobrać komunikat nr 1 — http://www.wazki.pl/XIII-SO-Dzia%C5%82o ... ikat-1.pdf.
Zgłoszenia należy przysłać do 30 marca.

Na stronie Cordulegaster boltoni — http://www.wazki.pl/wazki_cordulegaster_boltonii.html nastąpiła kolejna aktualizacja, jest to 7 zdjęć wylinki zrobionych przez Piotra Zabłockiego. Jednocześnie pojawia się pierwsza nowa mapka. Powodem tej ostatniej zmiany jest fakt, że na mapki nanoszona jest coraz większa ilość punktów, z których pochodzą zdjęcia, co wymaga coraz większej dokładności ich lokalizowania, a na starych szkicach nie było to łatwe. Nowe mapki będą się pojawiały stopniowo, niezależnie od stałych dat aktualizacji stron.

Na stronie Cordulegaster bidentata mamy zmianę — http://www.wazki.pl/wazki_cordulegaster_bidentata.html — jest to 9 zdjęć wylinki autorstwa Andrzeja Kucharskiego.
A na stronie Cordulegaster boltoni — http://www.wazki.pl/wazki_cordulegaster_boltonii.html — dodałam trzy bardzo ciekawe punkty obserwacyjne na północno-wschodnim skraju Polski na podstawie artykułu, do którego podany jest link.

U W A G A: Coraz częściej pojawiają się na stronie ZDJĘCIA LARW I WYLINEK, robione w terenie oraz w warunkach „laboratoryjnych” — dla przedstawienia szczegółów budowy, charakterystycznych dla poszczególnych gatunków.
Nic nie zastąpi w przypadku oznaczania wylinek dobrego klucza i analizy pod mikroskopem. Porównywanie ze zdjęciami nie daje tak jednoznacznych rozwiązań, jak w przypadku imagines. Jest to o wiele trudniejsze. Tak więc zamieszczone fotografie tylko w sposób orientacyjny zaznajamiają nas z wyglądem larw i wylinek poszczególnych gatunków.
Larwy i wylinki, których zdjęcia obecne są na stronie oznaczyli: Paweł Buczyński, Bogusław Daraż, Andrzej Kucharski, Jakub Liberski, Piotr Mikołajczuk, Ewa Miłaczewska, Grzegorz Tończyk, Michał Wolny i Piotr Zabłocki. Konsultujemy się między sobą, ale przesyłanie zdjęć nie daje gwarancji dobrej oceny i w wielu przypadkach konieczne jest przekazywanie eksponatów.

Mija właśnie sześć lat istnienia strony — z tej okazji wszystkie mapki rozprzestrzenienia gatunków zostały wymienione na nowe.
Dziś obejrzyjmy stanowisko Stawy Głęboki i Żabiok w Murckach — http://www.wazki.pl/katowice_murcki.html na obszarze Katowic — http://www.wazki.pl/katowice.html, na którym Krzysztof Przondziono zarejestrował 11 gatunków ważek.

Cztery nowe zdjęcia wylinki zrobione przez Andrzeja Kucharskiego pojawiły się na stronie Libellula quadrimaculata — http://www.wazki.pl/wazki_libellula_quadrimaculata.html.

Poza tym  — dla mnie zupełne zaskoczenie  —  ostatni mój post otworzono 937 razy !!! Dotychczasowe rekordy nie przekraczały 250 wejść.

Czy chodzi o wejścia z linków  z Forum? Od 23.03 do 30.3?

Nie mam licznika na stronie wazki.pl. Natomiast ostatni mój post na forum został otwarty 937 razy, należy podejrzewać, że większość tych osób weszło również na stronę wazki.pl.
Czasami zerkam na liczniki na stronie odonata na forum.
Ewa

 Mam jakieś zaćmienie umysłu..... gdzie to widać, ile razy był otwarty post?

PS Czy to może wynika z matematyki - obserwacja licznika odsłon wątku: obecnie 26409
z tego miejsca: viewforum.php?f=62

a było o 937 mniej?

Właśnie tak.

 
Nie ma niestety dobrych statystyk tak po prostu (bo są, ale wszystko zależy od tego, czego się potrzebuje). Co do stron można eksperymentalnie podpiąć skrypt licznika na pojedynczą stronę (html lub  php) i będzie odliczał wejścia unikalne, to jest stosunkowo proste, mogę pomóc w razie czego na PW, jeśli będzie potrzeba). I już kończę temat statystyk w temacie ważkowym    

W tym roku pierwsze ze stanowisk w Kielcach — http://www.wazki.pl/kielce.html — Rezerwat skalny Ślichowice — http://www.wazki.pl/kielce_slichowice.html, gdzie Mariusz Gwardjan w latach 2013–2015 obserwował 10 gatunków ważek — może niewiele, ale zbiornik w tym kamieniołomie ma niestabilny poziom wody, a ponadto jest bardzo ubogi w roślinność wodną.

Kolejne trzy zdjęcia wylinki zrobione przez Andrzeja Kucharskiego i Michała Wolnego pojawiły się na stronie Libellula fulva — http://www.wazki.pl/wazki_libellula_fulva.html. Pora więc na porównanie głównych cech larw i wylinek na stronie Libellula — http://www.wazki.pl/wazki_libellula.html.

Ostatnie ze stanowisk badanych w 2015 roku na Górnym Śląsku — Dolina Lipinki — http://www.wazki.pl/swietochlowice_dolina_lipinki.html w Świętochłowicach — http://www.wazki.pl/swietochlowice.html — Katarzyna i Krzysztof Przondziono przygotowali bogaty materiał zdjęciowy, a zaobserwowali 11 gatunków ważek.

Dziś zobaczymy 7 nowych zdjęć wylinki miedziopiersi północnej Somatochlora arctica — http://www.wazki.pl/wazki_somatochlora_arctica.html —  dwa zdjęcia stanowiska w rezerwacie Torfowisko pod Zieleńcem w Kotlinie Kłodzkiej. Wylinkę znalazł tam w 2009 roku Bogusław Daraż i podarował ją Andrzejowi Kucharskiemu, który ją dla nas sfotografował.

Kolejnych 7 nowych zdjęć, tym razem wylinki żagnicy zielonej Aeshna viridis — http://www.wazki.pl/wazki_aeshna_viridis.html z Trestna koło Wrocławia. Zdjęcia wylinki wykonał Piotr Zabłocki.

Nowe spostrzeżenia Mariusza Gwardjana na „starych” stanowiskach w Kielcach — http://www.wazki.pl/kielce.html — w kamieniołomie Kadzielnia — http://www.wazki.pl/kielce_kadzielnia.html przybyło 5 gatunków, w piaskowni Wietrznia — http://www.wazki.pl/kielce_wietrznia.html zarejestrowano również 5 nowych gatunków, w kamieniołomie w rezerwacie Biesak–Białogon — http://www.wazki.pl/kielce_biesak.html stan odonatofauny wzrósł o 8 gatunków, a w dolinie rzeki Bobrzy w Pietraszkach — http://www.wazki.pl/kielce_pietraszki.html tylko o jeden gatunek.

Następne uzupełnienia obserwacji prowadzonych przez Mariusza Gwardjana na „starych” stanowiskach w Kielcach — http://www.wazki.pl/kielce.html — na stanowisku Stawki – piaskownia — http://www.wazki.pl/kielce_stawki.html przybyły 4 gatunki, Gruchawka – osadniki Elektrociepłowni Kielce — http://www.wazki.pl/kielce_gruchawka.html przybył tylko jeden gatunek, Szydłówek – jezioro zaporowe na rzece Silnicy — http://www.wazki.pl/kielce_szydlowek.html wzbogacił się również o jeden gatunek, a nad zbiornikiem Mójcza — http://www.wazki.pl/kielce_mojcza.html zaobserwowano 4 dotąd niewidziane tam ważki.

Na stronie przenieli dwuplamej Epitheca bimaculata — http://www.wazki.pl/wazki_epitheca_bimaculata.html przybyło 10 nowych fotografii — 4 zdjęcia wylinki, 3 zdjęcia tegorocznego przeobrażenia oraz dwa zdjęcia stanowiska w Uhercach Mineralnych, na którym już czwarty sezon Andrzej Kucharski rejestruje te ważki. Ponadto zdjęcie żywej larwy z Opolszczyzny od Michała Wolnego.

Wracamy do Kielc — http://www.wazki.pl/kielce.html i udajemy się na nowe stanowisko nad rzeką Silnicą — http://www.wazki.pl/kielce_silnica.html, gdzie Mariusz Gwardjan i Roman Maniarski zaobserwowali 6 gatunków ważek — to mało, ale odkąd rzeka zanieczyszczana jest zrzutem kwaśnych wód z kamieniołomu w Wiśniówce fauna jest tam bardzo uboga. I pomyśleć, że jeszcze 23 czerwca 2007 r. w sąsiedztwie osiedla Dąbrowa napotkano samicę Cordulegaster boltonii.

Dziś 16 nowych zdjęć — na dwóch stronach jednocześnie.
1. Na stronie gadziogłówki pospolitej Gomphus vulgatissimus — http://www.wazki.pl/wazki_gomphus_vulgatissimus.html zobaczymy zdjęcie przeobrażenia samicy i trzy zdjęcia żywej larwy od Michała Wolnego i Piotra Zabłockiego oraz dwa zdjęcia wylinki od Andrzeja Kucharskiego.
2. Na stronie gadziogłówki żółtonogiej Gomphus flavipes — http://www.wazki.pl/wazki_gomphus_flavipes.html dodane zostały dwa zdjęcia stanowisk z Opolszczyzny i trzy fotografie żywej larwy od Michała Wolnego i Piotra Zabłockiego oraz 5 zdjęć wylinki od Andrzeja Kucharskiego.

8 czerwca 2016 r. w Lasach Kozłowieckich pod Lublinem Paweł Buczyński spotkał po raz pierwszy w Polsce ważkę Pantala flavescens.
Pantala flavescens to największy migrator w świecie owadów. Występuje w południowej Azji w Afryce, Australii, Ameryce (na stronie http://www.wazki.pl/ jest link do zdjęcia i mapy zasięgu). Pokonuje masowo tysiące kilometrów przelatując nad lądami i oceanami. W Europie pojawia się głównie z Bliskiego Wschodu, jej zasięg kończy się tu na Bosforze i Cyprze. Dalej zdarza się obserwować tylko pojedyncze osobniki w czasie od czerwca do sierpnia. Widywana, choć bardzo rzadko, bywa na Bałkanach.
Największą dotąd sensacją było schwytanie jej 29 maja 2013 r. i oznaczenie przez Anatolija P. Szapowała i Pawła Buczyńskiego na Mierzei Kurońskiej w Obwodzie Kaliningradzkim (opisane w linkowanym na stronie http://www.wazki.pl/ artykule). Można było oczekiwać jej w Polsce, bo skoro została już raz stwierdzona na obszarze Obwodu Kaliningradzkiego musiała przez Polskę wędrować.
Tak więc obserwujmy, fotografujmy i ewentualnie chwytajmy, choć spotkanie tej ważki jest tak prawdopodobne jak trafienie głównej wygranej w Totka. Obserwacje pozwolą na ewentualne śledzenie kierunków migracji. Pantala flavescens to eurytop i może być nad zbiornikiem każdego rodzaju, choć raczej preferuje wody płytkie, ciepłe, nagrzane; ale równie dobrze można go spotkać z dala od wody, podczas żerowania, jak to miał szczęście zaobserwować Paweł Buczyński.