Miny

[Oriolus]

Szanowni Forumowicze,

Bardzo prosiłbym o pomoc w oznaczeniu min ze zdjęć 1-3 ze słabo widoczną linią kału, z liści osiki. Miny z wyraźnie
widoczną linią kałową z osiki na zdjęciu 4 to Phyllocnistis labyrinthella (dla porównania).

Wszystkie miny z września-października 2021 z Uppsali (środkowa Szwecja).

Próbowałem oznaczać miny według strony Plant Parasites of Europe bladmineerders.nl - i tam niby wszystko jest jasne, miny z widoczną linia kałową to Phyllocnistis labyrinthella, a ze słabo widoczną na P. alba, x canescens, tremula - Phyllocnistis
xenia, a te ze słabo widoczną z innych gatunków topoli zwłaszcza P. nigra i P. x canadensis to Phyllocnistis unipunctella.

Ale według szwedzkiej biblii gatunków Nationalnyckeln Lepidoptera Roeslerstammidae-Lyonetiidae
Phyllocnistis labyrinthella to dobry gatunek, a Phyllocnistis xenia to jedynie synonim (ciemniejsza forma barwna) dla Phyllocnistis labyrinthella, i ta forma barwna Phyllocnistis xenia występuje na Populus alba i P. x canescens. Dla obu form, to znaczy z jaśniejszej z osiki oraz ciemniejszej z Populus alba i P. x canescens ma być charakterystyczna mina z wyraźna linią kałową (co poparte jest rysunkiem).

A według M. Beiger Owady Minujące Polski Phyllocnistis labyrinthella - występuje na osice i ma wyraźną linię kałową,
Phyllocnistis xenia występuje na Populus alba i ma niewyraźna linię kałową, a Phyllocnistis unipunctella ma całkiem
niewidoczną linię kałową i występuje na P.nigra (nie ma w Szwecji), ale czasami też na osice.

Tak więc te 3 źródła raczej się ze sobą nie zgadzają, a w naturze w Szwecji bez problemu można znaleźć na osice miny o 2
typach morfologii. Czyje są miny z niewyraźną linią kałową?

Pozdrawiam serdecznie
Adam

[Alex_63]

Nie wiem, jak to jest u Microlepidoptera ale u minujących Diptera wiele gatunków ma dwa pokolenia w roku. I te ślady żerowania (miny) się różnią między sobą. Może w tym "leży" problem? Na stronach GBIF obie te nazwy gatunków, które wymieniasz traktowane są jako dobre samodzielne odrębne "taksony"...

[Grzegorz Banasiak]

To miny Phyllocnistis unipunctella. Identyczne miny ale na topoli białej ma niemal identyczny gatunek P. xenia. Natomiast na osice: P. labyrinthella.

[Marek Hołowiński]

Grzesiek chyba jednak się pomylił.
Piszesz że miny na liściach osiki w Szwecji. Nie sugerowałbym się aż tak linią kałową. Uważam że na fot 1-3 są miny Phyllocnistis labyrinthella. Popatrz jeszcze tu: https://lepiforum.org/wiki/page/Phylloc ... yrinthella

[Grzegorz Banasiak]

Wydawało mi się że to topola. Dobrze, że dodałem info o pozostałych dwóch gatunkach. Dzięki Marku za czujność.

[Jarosław Buszko]

Na razie przy rozróżnianiu Phyllocnistis labyrinthella i P. xenia dobrym kryterium jest roślina pokarmowa - odpowiednio topola osika oraz topola biała jej mieszaniec (topola szara). Pewną wskazówką jest także historia obecności P. xenia w Polsce. W 1980 roku, gdy pisałem klucz do Lyonetiidae i pokrewnych rodzin, gatunek ten znany był tylko z Warszawy i Poznania; występował natomiast powszechnie w południowej Europie. Natomiast P. labyrinthella spotykany był u nas często, zwłaszcza w północno-wschodniej Polsce. W wielu miejscach Populus alba i P. tremula rosły w sąsiedztwie, ale obecny był tylko P. labyrinthella. Ekspansja P. xenia nabrała tempa w latach 90. ubiegłego wieku i obecnie rozpowszechniony jest on w całym kraju, głównie w dolinach rzek, bo tam zwykle spotykana jest topola biała. Rozmijanie się gatunków w czasie i przestrzeni w przeszłości wskazuje na odrębność gatunkową. Odpowiedź na pytanie jaki jest status P. xenia powinny dać badania genetyczne. Miałem już jedno podejście, ale materiałem do badań były gąsienice, niestety spasożytowane i wyniki, które uzyskano zostały zakwestionowane przez innych specjalistów.

[Oriolus]

Bardzo dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Potwierdzam, że miny na pewno są z osiki. Czyli kierować się będę roślina żywicielską.

Jeżeli chodzi o badania genetyczne Phyllocnistis labyrinthella i P. xenia to czy zamiast badać larwy, które mogą być spasożytowane i przy ekstrakcji DNA z larwy mamy DNA gospodarza i pasożytów, może lepiej badać kał z linii kałowej w minie. Powinniśmy chyba tam mieć komórki nabłonka jelit gospodarza i brak lub bardzo mało DNA ewentualnych pasożytów. Nawet jeśli w kale będą bakterie, pierwotniaki czy grzyby, to przy zastosowaniu primerów specyficznych dla owadów powinniśmy uzyskać w miarę specyficzne sekwencje DNA Phyllocnistis. Oczywiście zakładając, że DNA pasożytów nie wycieka z jelit larwy Phyllocnistis do kału.
Chyba że istnieją primery specyficzne dla motyli, które nie amplifikują DNA pasożytów, (pewnie błonkówek albo muchówek), to wtedy należałoby używać takich.

Pozdrawiam Adam