Polskie Forum Entomologiczne

Ten zagadkowy motyl najbardziej pasuje do Eucosma halophilana BUDASHKIN, 2009, ale jeszcze przede mną trochę pracy aby go oznaczyć.
http://www.lepiforum.de/lepiwiki.pl?Eucosma_Halophilana

Kontaktowałem się z autorem oznaczenia podczas pisania pracy - E. laurii. Bardzo pomocny człowiek, może podesłać literaturę i nie tylko do tego gatunku.

Lepteucosma huebneriana (KOÇAK, 1980),  w Europie  został już stwierdzony we Francji, Belgii (W. Veraghtert & W. De Prins, 2011), Niemczech, na Węgrzech, we Włoszech, na Łotwie, w Liechtensteinie, na Litwie, w Austrii, Polsce - Mazury (J. Buszko, E. A. Kszysztofiak, A. Jurkiewicz, 2018),
Rumunii, Rosji, Słowacji, Słowenii, Czechach i Szwajcarii (Aarvik 2011) . Roślinami żywicielskimi motyla są różowate (Rosaceae), w szczególności różne gatunki jeżyny: jeżynia pospolita (Rubus fruticosus), R. crataegifolius i R. sachalinensis.
Ponadto jako roślina żywicielska wymieniany jest także chiński cierń Lycium chinense (Solanaceae), który nie pochodzi z Europy (Kuznetzov 2001, Liu i Li 2002). Rodzaj został wprowadzony przez A. Ö. Koçaka zmieniony na Epinotia huebneriana,
a następnie umieszczony w rodzaju Lepteucosma przez Razowskiego. Jest to jedyny gatunek z tego rodzaju występujący w Europie. Motyle na zdjęciach złowiłem w Karpatach Rumunii, przed zmierzchem na upatrzonego.

Łowię ten gatunek u siebie na dwóch stanowiskach

Obserwowałem ten gatunek w stanowisku, był liczny, czy jest to regułą?


Epiblema similana ([DENIS & SCHIFFERMÜLLER], 1775), kraje: Albania, Austria, Belgia, Bułgaria, Niemcy, Węgry, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Polska, Rumunia, Rosja, Słowacja, Słowenia, Finlandia, Francja, Czechy, Szwajcaria, Estonia. W stadium gąsienicy od Vii - Viii,
na roślinach żywicielskich: brzozie, olszy i leszczynie. Na zdjęciu  motyl z południowej Słowacji.

Na znanych mi stanowiskach na wschodzie Polski Lepteucosma huebneriana przylatuje do ekranu raczej pojedynczo.

Coś dla wytrawnych zwójkarzy. Rozpiętość skrzydeł 20 mm.

W zwójkach najlepszy nie jestem, ale zaryzykuję: Barbara herrichiana

Blisko, ale to nie ten gatunek.

Nie moja to działka , ale może to Retinia resinella
Piotr

Podobny, ale też nie to.

G.margarotana?

Nie będę przedłużał niepewności. Najbliżej był Maciek Sosnowski. Ten motyl to Barbara osmana. Biologia podobna jak u Barbara herrichiana, gąsienica też żyje w szyszkach. Prezentowany okaz był wyhodowany z szyszek cedru  libańskiego (Cedrus libani) zebranych w Turcji. Być może żyje też w szyszkach innych cedrów - atlantyckiego (Cedrus atlantica) czy himalajskiego (Cedrus deodara), ale ze względu na odległość i izolację obszarów ich występowania mogą tam być inne gatunki. Tym niemniej wszystkie te gatunki uprawia się w celach ozdobnych i dzieki temu zwójka moze pojawić się w Europie.

Wziąłem udział w zgadywance, przejrzałem uważnie Atlas Razowskiego 2001 Tortricidae i doszedłem do wniosku że przedstawionego tu gatunku tam nie ma. I teraz widzę, że rzeczywiście, dobrze mi się wydawało, że go tam nie ma.

Epiblema inulivora (MEYRICK, 1932) (= obscurana (HERRICH-SCHÄFFER, 1851), motyl w Polsce rzadki (W.Kubasik, woj.Wielkopolskie). Została stwierdzona jego obecność w następujących krajach: Albanii, Austrii, Bułgarii, na Węgrzech, w Niemczech, Danii, Włoszech, Łotwie, Luksemburgu,
Macedonii, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Finlandii, Francji, Czechach, Szwajcarii, Szwecji , Estonii. Niestety motyl na fotografii - jak widać w nienajlepszym stanie, a mam jedynie dwa egzemplarze tego gatunku, pochodzące z południowych Karpat w Rumunii.

Epiblema costipunctana (HAWORTH, [1811]), motyl znany w Polsce z kilku stanowisk (zachód i Małopolska), a również obserwowany w krajach: Austria, Belgia, Bułgaria, Anglia, Niemcy, Grecja, Dania, Irlandia, Hiszpania, Włochy, Luxemburg, Macedonia, Holandia,  Rosja, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Francja, Czechy, Szwajcaria. Gąsienica żyje na Asteraceae (Senecio jacobaea) -Starzec jakubek. Nieliczne zwójki łowiłem na początku występowania, 15 - 22 V, Bułgaria.

Pseudococcyx turionella (Linnaeus, 1758), motyl pospolity, ale na forum jeszcze nie znalazł się w żadnym z działów, dlatego gatunek zasługuje na uwagę. Poza Polską znajdowany w krajach: Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Anglii, Francji, Niemczech, Danii, Hiszpanii, Włoszech, Łotwie, Litwie, Luksemburgu, Holandii, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Finlandii, Francji, Czechach, Szwajcarii, Szwecji, Estonii. Występuje od Europy przez wschodnią Rosję, Chiny, Koreę do Japonii. W górach na wysokości do 1200 metrów nad poziomem morza. Rozpiętość skrzydeł 14–21 mm.
W ciepłych rejonach Europy, dorosłe osobniki latają od połowy kwietnia do początku maja. Samce pojawiają się na trzy do pięciu dni przed samicami. Lot trwa od czterech do sześciu tygodni. Larwy żerują na (Pinus sylvestris, Pinus mugo, Pinus nigra i Pinus contorta). Zwójka również znaleziona na  (Abies alba).
W przypadku masowego pojawu gąsienic, wszystkie pąki w górnych częściach korony rośliny żywicielskiej ulegają zniszczeniu. Takie ogniska występują zwykle na dużych, monokulturowych plantacjach sosen na płaskim terenie. Szkody gospodarcze odnotowywano w północno-zachodniej Europie, np. Niemczech, Czechach i Polsce. Na zdjęciu okaz z okolic rez. "Zielona Góra" koło Częstochowy.

Gravitarmata margarotana (HEINEMANN, 1863), jest zwójką w grupie gatunków należących do trzech rodzajów -  Retinia, Barbara i Rhyacionia, z których wszystkie mają przedstawicieli w Polsce. G. margarotana, można pomylić z Barbara herrichiana Obraztsov, 1960 i Retinia resinella (Linnaeus, 1758). Larwy żerują na (Pinus, Abies) i prawdopodobnie (Picea), przy czym imago  jest jednopokoleniowe, od kwietnia do końca maja. Jest motylem o rozległym zasięgu w Palearktyce, występujący od Wysp Brytyjskich po wschodnią Rosję, północno-wschodnie Chiny (zwójka tam żeruje na sośnie himalajskiej, powoduje osłabienie szyszek i następnie zasiedlanie ich przez motyla z Pyralidae - Dioryctria pryeri (Ragonot, 1893) , dalej na wschód po Koreę i Japonię. W zachodniej Europie znany z Francji, Niemiec, Czech, Łotwy, Litwy, Szwajcarii, Austrii, Węgier, Rumunii i Grecji. Samcze genitalia G. margarotana, można łatwo odróżnić po dwupłatowy uncusie, trójkątnym socii i kształcie cucullusa. Samicze genitalia charakteryzują się sterigmą, krótką i bocznie spiczastą,  oraz dwoma znamionami różnej wielkości , (RAZOWSKI, 2003). Na zdjęciu egzemplarz z tego samego stanowiska, co wcześniej pokazany gatunek.

Być może nie są to premierowe gatunki na forum, ale wszystkie jakie mam z tej grupy.

Ciekawe zestawienie, a ja znalazłem  niespodziankę - jest na drugiej fotografii. Postanowiłem napisać parę informacji o gatunku.

Rhyacionia duplana (HÜBNER, [1813]) , na pierwszej fotografii motyl z okolic Częstochowy, drugi z kolekcji M. Hołowińskiego, 24 III Osowa. Gatunek jest łatwy do oznaczenia na podstawie imago. Rysunek przednich skrzydeł  R. duplana biegnie od przedniej krawędzi  w postaci pięciu pasm, z których trzy (środkowe) są bardzo wyraźne i oddzielone. Rozpiętość skrzydeł waha się od 14 do 19 mm. Występuje na: Pinus sylvestris, Pinus pinaster, Pinus pinea, Pinus halepensis i Pinus insignis i przypuszcza się, że może również na innych gatunkach iglastych. Żerowanie larwy motyla powoduje zróżnicowane wady rozwojowe młodych drzew, takie jak  karłowatość i deformacje pędów w formie zgrubień i skręceń. Kiedy masowe występowanie się powtórzy w kolejnych latach, pojawiają się drzewa przysadziste i rozgałęzione, jakby były  nadgryzione przez bydło, lub zwierzynę płową. Podobne szkody powoduje gąsienica Rhyacionia buoliana.