Polskie Forum Entomologiczne

No, w końcu się zebrałem i wygrzebałem kilka zdjęć dolnośląskich sów. Co prawda prezentowany okaz A. cinerea pochodzi z Pomorza, jednak w Borach Dolnośląskich do samołówek wpada co roku. Na deser jeszcze wydmowa sówka z Mierzei Wiślanej...

Gatunki sa rzeczywiście ciekawe i coraz rzadsze w naszej faunie. Zdziwiłem się, że L. aliena w Borach Dolnośląskich potrafi być liczna chociaż w Pieninach przylatywała do ekranu dość często. Napisz coś więcej na temat C. leineri - jak to leci do światła?

Leci dobrze, ale tylko na samej wydmie. Wystarczy zaświecić za wąskim pasem lasu i już praktycznie nic nie ma. Łowiłem ją wspólnie z Tomkiem Blaikiem - w jedną noc mieliśmy około 30 osobników.
Co do L. aliena - przy ekranie sam nie dowierzałem, że to ten gatunek. Po powrocie wątpliwości zostały rozwiane a na mojej twarzy pojawił się grymas entomologicznego spełnienia
p.s. przed chwilą wydłubałem z zakupionego karczocha młodą larwę H.armigera. Prawie dorosłą nieświadomie ugotowałem... Nic to, będzie do zbioru alkoholowego. Tak więc czas rozpocząć poszukiwania w warzywach.

H.armigera obserwuję co rocznie, we wrześniu, przez dwa trzy tygodnie. Co noc od 1-go do 3-ech egzemplarzy ,praktycznie koło domu,A.cinarea mam tylko dwa okazy,N.interjecta trafiła się jedna jak do tej pory, O.polygona raz na kilka lat pojedyncze okazy(z 2008-go po dłuższej przerwie też mam dwie sztuki),A.perfula i A.aliena po jednym okazie u kolegi ,ale jeszcze się za nimi nie rozglądałem .Reszta, przynajmniej na razie ,raczej poza zasięgiem...
Pozdrawiam Rafał.

Co do armigery - u nas to sporadyczny migrant. Na wschodzie pewnie nikogo specjalnie nie cieszy i nie dziwi

H. armigera w Pieninach w 2003 roku była bardzo liczna i mam stamtąd ciekawe formy . U nas pojawia sie ale niecorocznie po pare okazów.

A.perflua dobrze leci do przynęty. Jak trafi się w miejsce, to okazuje się nawet liczna. Zresztą wszystkie Amphipyry lepiej idą do przynęty, niż do światła. Wstęgówki też

Tak też złapałem ten okaz i kilka kolejnych W jedną noc na przynętach siedzi około 10 okazów.

Dość długo szukaliśmy A. perflua na naszym terenie. Wiedzieliśmy, że występuje bo w roku 1988 znależliśmy pod odstająca korą powalonego dębu zgromadzenie około 40-50 motyli. Dopiero jak zastosowaliśmy przynętę przyleciało kilka okazów. W Puszczy Białowieskiej przylatuje do ekranu więc musi występowac tam dużo liczniej.
Już od kilku lat planujemy zaświecić na Mierzei Wiślanej w poszukiwaniu C. leineri i A. ripae. Mimo, że nie mamy tam zbyt daleko (400 km) to jakoś nie udało się nam tam wybrać. Ale po rewelacjach o złowieniu tam kilka A. neurica koniecznie trzeba to miejsce sprawdzić.

Wracając do H.armigera, to w sezonie 2008 w moich stronach była stałym towarzyszem w nocnych łowach. W centrum Gorlic była pod prawie każdą lampą uliczną. W terenie bywała dominantem na ekranie. W 2009 roku było podobnie ale już mniej licznie odwiedzała ekran. W 2010 nie obserwowałem jej, natomiast w tym roku tylko pojedynczo.

To i ja dorzucę ciekawy gatunek, który trafił mi się w tym roku na początku września, podczas urlopu w rodzinnych stronach mojej żony na Dolnym Śląsku. Na to stanowisko pojchałem trochę "w ciemno" bo ostatni raz byłem tam pod koniec maja w 2009r. rozglądając się z dziennymi.
Noc bardzo ciepła bo o 23:00 było 24°C. Przyleciały 2 osobniki do światła (przynęty nie miałem ze sobą).

Niestety ograniczenia (a może lepiej nazwać to po prostu brakiem) sprzętowe nie pozwalają mi łowić na światło jak na razie, ale z okazji korzystam i co ciekawsze czasem wpadną.

Diachrysia chrysitis (17.08.2011) nie jest rzadka, ale jej uroda zawsze wywołuje u mnie euforię .

H. irregularis była już w tym wątku wspominana przez Marka Hołowińskiego. Jego okazy są w stanie reprezentatywnym, mój jest niestety skrajnie zlatany . Dostrzegłem ją przy wrzosie, a że świtało mi po głowie że może być to coś ciekawego, wziąłem bez względu na stan techniczny. Więc jest.

Calophasia lunula była przeze mnie wspominana w tym wątku
http://www.entomo.pl/forum/viewtopic.php?f=26&t=15295,
a okazy na zdjęciu to właśnie owe gąsieniczki po odchowie. W tym roku też szukałem gąsienic, niestety szczęścia nie miałem...
Etykiety póki co robocze, czekają na zimę.
Wszystkie schwytane we Włodawie (FC71).

Pozdrawiam
Tomek

Witam. Mnie ten rok również obdarzył, może nie licznie, ale "konkretnymi" sowami. Przepraszam za jakość fotek, ale mój aparat chyba nie potrafi lepiej.(A może ja ?????). Wszystkie trzy były już na forum ale przed rozpięciem. Złowione w kwadracie EA;30 - Umieszcz/Jasła.

Mój aparat jest jeszcze mniej potrafiący więc fotek nie dołącze .
Z ciekawszych obserwacji tegorocznych to przylot jednej nocy do ekranu 22 okazów L. c-aureum. Nie lubi zbyt długo siedzieć na ekranie i szybko odlatuje. Tej nocy była zdecydowanym dominantem wśród błyszczek. Następną noc świeciłem na innym stanowisku i tam dominowała D. zossimi a druga po niej w błyszczkach była znów L. c-aureum. D. zossimi wolała siadać na żwirowej drodze przed ekranem niż na samym ekranie i trzeba to wziążć pod uwagę. Wilgotność powietrza w obie noce była bardzo duża a trzeciej nocy przy suchym powietrzu i odkrytym niebie nie było już żadnego z tych gatunków na ekranie.

Wczoraj wieczorem dość niespodziewanie wykluła się pierwsza kapturnica z tegorocznych poczwarek, których jeszcze nie wystawiłem na zewnątrz.

Dużo masz tych poczwarek ?
Coś mi w tym motylu nie pasuje do S. prenanthis. Widywałem do tej pory tylko podlatane okazy i taki też mam w zbiorze i stąd moje małe niedowierzanie.

nawiązując do tematu to wszystkie sowy są ciekawe

Dużo masz tych poczwarek ?
Coś mi w tym motylu nie pasuje do S. prenanthis. Widywałem do tej pory tylko podlatane okazy i taki też mam w zbiorze i stąd moje małe niedowierzanie.

Czujny jesteś niesamowicie To faktycznie nie jest ten gatunek, a pokrewny S. scrophulariae. Akurat z tej lokalizacji obfitujacej także w prenanthis mam dwa wiaderka z poczwarkami, osobno każdy gatunek (oczywiście oznaczenie pewne bo hodowałem gąsienice). Zapomniałem o tym zupełnie i widząc nazwę miejscowości napisaną na wieku (nie patrząc jednocześnie na inne szczegóły) od razu przyjąłem, że ten motyl to S. prenanthis... Za zamieszanie przepraszam, zapewne dopiero wiosną zaprezentuję tego rzadszego motyla.
Przy okazji takie pytanie, mam kilka poczwarek S. scrophulariae leżące luzem na wierzchu i od już od sierpnia widać srebrzyste skrzydła pod pokrywami. Czy one tak faktycznie zimują? Pomyślałem że może warto byłoby dać je na 2-3 tygodnie do lodówki a następnie poczekać na wylęg.

Zmień jeszcze opis przy zdjęciu żeby nie wprowadzał zamieszania i jest OK. Co do hodowli Cuculli to myślę, że powinieneś się skontaktować z Włodkiem Nowakowskim z Zawiercia. On sporo gatunków hodował i ma dużo wiadomości na ten temat.

Tutaj już musiałbym poprosić jakiegoś moderatora o poprawienie podpisu

Łukasz pisze:Akurat z tej lokalizacji obfitujacej także w prenanthis mam dwa wiaderka z poczwarkami

Kurcze, pozazdrościć tylko... Skąd bierzesz takie cudeńka (pytanie retoryczne, nie geograficzne )?

Pozdrówki

Kurcze, pozazdrościć tylko... Skąd bierzesz takie cudeńka (pyanie retoryczne, nie geograficzne )?

Żeby nie było nieporozumień - dwa wiaderka wypełnione ziemią z zimującymi kapturnicami, a nie samymi poczwarkami
Myślę że Śląskowi Cieszyńskiemu należy się chociaż kilka rzadszych gatunków motyli, bo u nas panuje skrajna bieda. Choćby wśród właśnie kapturnic - od wielu lat jedyną obserwowaną była C. umbratica (od 4 lat już nie widywana przeze mnie).

Łukasz - Marek Hołowiński do dzisiaj śmieje się ze mnie jak przypomni sobie, że twierdziłem, że u nas też nie ma prawie wcale motyli . Kwestia znalezienia odpowiedniego miejsca i lecą cuda.
Pytanie do Tomka Paszkowskiego - nie myślałeś przypadkiem żeby spenetrować okolice zbiornika retencyjnego w Mostach?? Teren niesamowity ale od nas trochę zbyt daleko.

nie myślałeś przypadkiem żeby spenetrować okolice zbiornika retencyjnego w Mostach?

Na najbliższych kilka miesięcy nie ma szans, nie tylko ze względu na pogodę , ale przede wszystkim dlatego, że teraz raczej więcej czasu spędzam w Warszawie. Może w następnym roku. Myślę o odłożeniu jakiejś sumki na zakup agregatu prądotwórczego w wersji mini, to zwiększyłoby znacznie szanse na znalezienie czegoś ciekawego. Ale to tylko plany jak na razie.... Póki co pozostaje mi czekać i ewentualnie wybrać się w teren na szukanie gąsienic do odhowu.

Moje okolice były dobrze zbadane i z upływem lat notujemy systematyczny spadek i liczebności, i różnorodności. Nie jestem jedynym motylarzem w Beskidach Ale fakt, że czasem trafiają się takie wyjątkowe "rodzynki" - w tym roku pewnego majowego słonecznego dnia złowiłem Chlorissa cloraria, zdaje się, że trzeci na całym Śląsku i nowy dla województwa. Oznaczenie pewne (det. T. Blaik) - ładny, świeży osobnik.

Nie taki nowy, łapaliśmy to z wspomnianym Tomkiem w okolicach Zawiercia w czerwu 2010 Pewnie jest szerzej rozsiedlony.

Tutaj już musiałbym poprosić jakiegoś moderatora o poprawienie podpisu

Załatwione.
Mam taką uwagę na przyszłość. Zmiana komentarza do zdjęcia, to żaden problem, ale zmiana nazwy zdjęcia to już spora operacja (trzeba zdjęcie ściągnąć, zmienić mu nazwę, skasować stare i ponownie dołączyć nowe). Jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości (a o pomyłkę łatwo), lepiej podać nazwę motyla w komentarzu do załącznika, a nazwę zdjęcia zostawić neutralną. Łatwo wtedy takie błędy poprawiać .

Cześć wam!
Czy dobrze oznaczać nazwa trzy gatunki ćmy, złowiłem na ekranu kamieniołomu w Ligoty Dolinie.
Data 22 09 2011r.

Dobrze to oznaczyłeś.
Ciekawi mnie kilkukrotne ostatnio stwierdzenia A. lutulenta. Czy gatunek rozprzestrzenia się, czy być może wynika to tylko z szerszego penetrowania terenu?

Wczoraj przyleciala mi taka oto kapturnica. Stawiam na Cuculia prenanthis.

Bingo

Xylomoia graminea także w północno-wschodniej Polsce stala się gatunkiem często spotykanym. W ostatnich dniach złowiła się w Sobolewie nad Czarną Hańczą (Wigierski Park Narodowy) oraz we wschodnien części Puszczy Knyszyńskiej. Udało się pozyskać jaja od samicy, w sumie około 50 sztuk. Jaja składane byłu na liściu mniszka, na trawie lub na ścianach pojemnika. Ważne jest by pojemnik był niewielki (np. moczówka), gdyż wtedy samica jest bardziej zmotywowana do składania jaj. Doskonale sprawdza sie to także w przypadku Pyraloidea - niemal wszystkie próby były skuteczne. Jest to w zasadzie temat na inny wątek. Motyl i jaja w załączeniu. O ewentualnych postępach w hodowli będę informował na bieżąco.

Wyglada na to, że X. graminea wymkneła się nam spod kontroli i hasa po prawej stronie Wisły .
Ciekawy jestem czy ekspansja tego gatunku pozwoli na trwałe zasiedlenie nowych terenów? Jeszcze niedawno A. lepigone w szybkim czasie po stwierdzenie tego gatunku stała się gatunkiem częściej spotykanym i na wielu stanowiskach a w chwili obecnej znów robi się nieliczna. Podobnie ma się sytuacja z E. virgo która u nas wyrażnie zmniejsza swoją liczebność. Pozostaje miec tylko nadzieję, że X. graminea na stałe zasiedliła się na swoich stanowiskach.

Właśnie przed momentem jeden osobnik X. graminea usiadł pod moim ekranem; Krosno, EA50
Zdjęcia wrzucę niebawem

Wapienne 17 czerwca - kilka fajnych sów przyleciało, ale ta najbardziej zasaługiwała na uwagę. Zwijając stanowisko, w świetle czołowki wziąłem ją za zlataną Eucartę virgo. Dopiero w domu zauważyłem swój błąd. Poza tym trafiła się pierwsz w tym roku Pericalia matronula

Dzień później (a właściwie to noc później) Bratkówka koło Krosna - także przeciekawy przylot. Pomiędzy takimi sowami jak Graphiphora augur, czy Parastichtis suspecta latały te poniżej.

Super Chyba w tym roku będę musiał się wybrać poświecić na łąki z krwiściągiem bo pod dom coś nie chcą lecieć

Motyle leciały wczoraj równo całą noc (a dokładniej do 3:00; fakt wstawania o 6:30 do szkoły wygrał z mobilizacją do dalszego świecenia...)
Przyleciały jeszcze takie sówki, w razie pomyłki w oznaczeniu proszę o korektę:

No i na co Wam to wygląda?
Okaz dolnośląski.
p.s. sorry za jakość i odbicie lustrzane, ale robione praktycznie spod pasków...

Trudno z fotki oznaczyć ten okaz, ale jednak stawiam na Nycteola revayana,

No właśnie ma te cechy pośrednie... Pewnie trzeba będzie podgotować

Nycteola asiatica wygląda trochę inaczej, ale masz rację - trzeba to ugotować

Szczerze powiedziawszy to myślałem też o svecicus, bo historycznie była z niedalekich okolic podawana. Siedliskiem jest dąbrowa, ale w okolicy są potężne starorzecza i o wierzby nietrudno. Zresztą sporo znad tych starorzeczy przylatuje.

N svecicus to nie jest. Miałem tego na ekranie łącznie na pewno ponad setkę okazów, z hodowli też kilkadziesiąt. Wszystkie wyglądały inaczej. Ważną cechą są przepaski które dzielą przedni brzeg skrzydła na trzy równe części. U swoich okazów obserwuję też króciutką jasną przepaskę na przednim brzegu skrzydła, u samej nasady.

No po cichu liczyłem na Twoją opinię jako specjalisty do spraw Nycteola svecicus Dzięki!

Znowu po kilku latach trafiłem na tę sowę, tym razem na Torfowiskach Orawsko-Noworatskich. Dosyć licznie pojawiła się także Dasychira fascelina. Także nie spotkana przeze mnie przez ostatnie kilkanaście lat. Mam okaz z Puszczy Kozienickiej, ale trochę wyjechałem poza temat.

romanzamorski pisze:Dosyć licznie pojawiła się także Dasychira fascelina.

Szanowny kolego Przesadziłeś Ale to może fart nowicjusza w nowym terenie Tylko dlaczego ja Ci to miejsce nadałem
Czy miałeś mgłę nad łąkami?

A i owszem . Mgła była. Przychodziła i cofała się bo trafiały się okresy z lekkim wiaterkiem, który ją rozganiał . Swieciłem tylko do 1:15 bo zamgliło się zupełnie . Co najciekawsze nie pojawiła się ani jedna D. pudibunda, której teraz wszędzie pełno .

Kilka dni temu wylęgła się C. argentea z gąsienicy zebranej we wrzesniu ubiegłego roku w Toruniu. Kilkanaście lat temu był to jeden z pospolitszych gatunków na ugorach, gdzie gąsienice spotykało się w dużej liczbie na Artemisia campestris. Potem przez dekadę nie było go wcale. Teraz, być może, znów zaczyna wzrastać jego liczebność i łatwiej go spotkać.

Zrobiłem kiedyś taki ciekawy wykres korzystając z publikacji: Buszko J., Kokot A., Palik A., Śliwiński Z. 1996b. Motyle większe (Macrolepidoptera) Puszczy Białowieskiej. Parki nar. Rez. przyr 15. - przy gatunkach rzadkich
podana jest tam data połowu. Wpisałem po kolei każdy rok na kartę a potem stawiałem przy nim kropkę jeżeli w tym roku złowiono motyla z podaną datą połowu. Wyszedł mi z tego bardzo ciekawy wykres gdzie wyrażnie co 10-15 lat nasilały sie obserwacje gatunków rzadszych. Z tego co pamiętam dobry był okres z lat 1970-1972, potem 1987-1989, następnie 1996-1999. Liczyłem na to, że lata 2008-2010 znów będą bogate w takie gatunki. Ten rok pokazuje jednak, że zacznie się to dopiero teraz i mam nadzieję, że się nie myle.
C. argentea przylatywały nam do ekranu w roku 1998 a w następnym zebraliśmy kilka gąsiennic. Od tamtej pory nie stwierdziliśmy ani jednego okazu.

Ostanie dni (a raczej noce) lipca spędziłem pod lampą. Na Torfowiskach Orawsko-Nowotarskich spotkałem taką piękną sowę jak na pierwszej fotce. Kilka dni póżniej już w Puszczy Kozienickiej przyleciało mi do lampy kilka sów jak ta z drugiej fotki. Obydwa gatunki nie należą do częstych, a w moim przypadku było to pierwsze w życiu spotkanie z nimi.

No i jeszcze trzy nieczęste. Wszystkie spotkałem w Małych Pieninach przedwczorajszej nocy.

Dobry wieczór, panowie!
Proszę powiedzieć, a jak bardzo rzadkie są w Polsce: Cucullia argentea, C. praecana i C. balsamitae? Od dawna próbuję ich u nas złapać, ale marne. Czy są te gatunki u kogoś na wymianę? Również jestem zainteresowany i w niektórych innych Noctuoidea z Polski. W zamian mogę zaproponować nasze stepowe gatunki Cucullia, takie jak C. biornata, C. dracunculi, C. gozmanii i t.p., oraz wiele innych gatunków Macrolepidoptera z różnych regionów Ukrainy.

Panie i Panowie, to dopiero wieść z Grodźca Śląskiego. Hipoteza postawiona przeszło rok temu okazała się być słuszna: mamy tutaj Mormo maura Dziś samica na przynęcie, wprost nad małym strumykiem pod baldachimem z olch. Najbliższe dni pokażą jak liczna jest ew. populacja, gdzie dokładnie pomieszkuje i tym podobne parametry.

U mnie ostatnio z ciekawszych pojawiła się Idia calvaria (Denis & Schiffermüller, 1775) oraz gąsienice Heliothis peltigera (Denis & Schiffermüller, 1775)...

I jeszcze jeden gatunek z dzisiejszego wieczora - dość ciekawie wybarwiony osobnik Tiliacea citrago (Linnaeus, 1758)...

10 września prowadziłem odłowy na przynętę u siebie w Grodźcu, las mieszany - ogólnie niewielka powierzchnia, kilkanaście drzew w zasięgu może 150 metrów. Przylot bardzo kiepski (myślę że to przez suszę), ale zawitały aż 3 sztuki Agrochola nitida. Dodam, że kilkanaście dni wcześniej w tym samym miejscu udało się też złowić Peridroma saucia (czy to rzadkość?)

pomimo ogromnego księżyca i półgodzinnej, wygranej walce z szerszeniami przy ekranie. wczorajsza noc okazała się się owocna-P.Kozienicka, wydaje mi się, że to samiczka,więc może uda się coś pohodować

Wojtek
Też wczoraj świeciłem i również miałem perełkę. Pełnia, niebo pogodne, środek lasu, szerszenie i pośród masy motyli Epilecta linogrisea.
Świeciłem i w poprzednie noce przy pełni księżyca. Było nadzwyczaj ciepło, więc szukałem tylko miejsc pod okapem, pośród borów i bagien. Były Celaena haworthii, Coenophila subrosea, Nonagria typhae, Xylena solidaginis Phragmatiphila nexa i inne pospolitsze gatunki.

Marek Hołowiński pisze:Epilecta linogrisea.

hmmm - pomarzyć tylko....... u mnie 14.09. Helicoverpa armigera (fotkę załączę jak zdejmę z rozpinadła)- to dopiero drugi okaz tego gatunku złowiony przeze mnie, przy okazji notuję w tym roku P. meticulosa ,nie obserwowanego w tak dużych ilościach w innych latach.

Piątek Wojciech pisze: Helicoverpa armigera (fotkę załączę jak zdejmę z rozpinadła)- to dopiero drugi okaz tego gatunku złowiony przeze mnie

trochę się pospieszyłem, bo tej nocy zawitało 5 okazów, poza tym M. vitelina (1 ex) oraz S.exigua (4 exx), te dwa ostatnie gatunki złowiłem po raz pierwszy, zdjęcia robione na szybko, ale myślę ,że da się rozpoznać

To jeden z moich ulubionych wątków, bo i jedna z ulubionych rodzin.
Dobrze się stało ,że po kilku latach reaktywował go Wojtek.
Żeby znów nie popadł w niebyt, coś do niego dołożę , by ożywić ten trudny dla nas terenowców okres, schyłku sezonu i zbliżającej się zimy.

Z premedytacją nie podaję daty i miejsca ... ale u nas, w ubiegłym roku!
No i w formie zagadki.
A zdjęcie na początek jeszcze takie terenowe...

No... Lithophane semibrunnea.

Tak ,
Lithophane semibrunnea (Haworth, 1809)
gatunek z historycznego niebytu!
Wykazany na początku XX przez Niemców na Pomorzu Zachodnim.
Potem słuch po nim zaginął.
Z tego co wiem kilka późniejszych doniesień o jego znalezieniu, po ostatecznym zweryfikowaniu okazów dowodowych, się nie potwierdziło...
Ale jest!

Znalazłem go 5 metrów od samołówki , w której był tylko jeden motyl, w dość chłodną noc, siedzącego spokojnie na źdźble trawy.
Może to instynkt, a może desperacja terenowa , kazała obejść teren z latarką w promieniu kilku metrów od samołówki.
Po tym doświadczeniu, zaryzykuję hipotezę, że motyl ten nie siada blisko źródła światła na ekranach, lecz gdzieś w odległym cieniu, dlatego trudno go namierzyć. A może to przypadek...?

Koleżanki i Koledzy, proponuję do gablot , ponownie wnikliwie przeglądać swoje Lithophane socia...

Łukasz, gratulacje.
Bardzo ważna informacja. Ciekawi mnie czas lotu. Otóż pospolite gatunki z tego rodzaju są aktywne i dolatują do światła zarówno jesienią zaraz po wylęgu, jak i wiosną. Natomiast Lithophane lamda - nie przypominam sobie abym go miał na ekranie jesienią, a wiosną leci do światła znakomicie.
Łukasz może też warto by tam połowić na wiosnę?

Marek, w tym wypadku , możemy powiedzieć,że zaraz po wylęgu.

Co do pory dnia , zostawiłem samołówkę przed zmrokiem i pojechałem na inne stanowisko z ekranem.
Po godz. 22 loty całkowicie ustały , więc się zwinąłem , w drodze wstępując po samołówkę, która zresztą już nie świeciła ( wyczerpał się akumulator).
Myślę ,że musiała przylecieć zaraz po zapadnięciu zmroku i usiąść dość daleko od źródła światła. Później chłód mógł spowodować ,że przestała być aktywna...

Na wiosnę na pewno warto próbować!

L lamda też na ekranie pojawia się po zmroku. Też ma tendencje do siadania w pobliżu ekranu.
Siedzę tyłem do ekranu i obserwuję dolatujące motyle.

Gratki Łukasz rodzaj Litophane w ogóle słabo leci do światła...w lesie pamietam dwie sytuacje jak L.socia siadała na gałazkach kilka metrów od żarówy...

Rafał

Dzięki Rafał
Z tą L.socia to jakoś tak jest ,że niby pospolita i jest wszędzie, a spotkać to, jakoś całkiem nie łatwo...takie przynajmniej są moje doświadczenia.
Znacznie lepiej do światła lecą L.furcifera i L.ornithpus.
Przy czym ten drugi zawsze pojedynczo, a ten pierwszy bywał u mnie liczny - nawet po kilkadziesiąt motyli.

no koledzy poławiający na światło nic się nie dzieje ciekawego na ekranie? u mnie przez dwa dni 4 exx I.calvaria i parę sztuk do oznaczenia innych gatunków, nie samym tematem przewodnim na tym forum człowiek żyje piszcie , donoście, dzielcie się informacjami

dzięki forumowemu koledze mam małą hodowlę Zanclognatha zelleralis , jeszcze na Forum chyba nie było o stadiach preimaginalnych tegoż gatunku

Super zdjęcia!

W tym roku Z. zelleralis chyba wyjątkowo dopisał. Na stanowisku, z którego jak podejrzewam pochodzą larwy (albo jajka od samicy) w ciągu dwóch świeceń z kolegą bez problemu szło uzbierać sporą serię tego gatunku. Niestety dużo osobników było w kiepskim stanie.

Bardzo dawno mnie tu nie było i "rzucił mi się w oczy" ten temat, przeglądając wszystkie posty zauważyłem, że nikt nie okazał pewnej majestatycznej sowy Tak więc okażę ją na zdjęciu

Niezbyt często słychać o pojawieniu się E. purpurina, więc chyba warto dodać swoje 3 grosze
Odłowiony niedaleko stacji kolejowej w Orchówku 10.07.2017 r..

No proszę, gratuluję. Więc nadal łowisz?

Pewnie I nie zamierzam z tego rezygnować .
Na forum zaglądam kilka razy dziennie bez logowania, więc jestem anonimowo, ale na bieżąco

...byłem dzisiaj na Babiej Górze ,relację zrobie może w temacie o biegaczach,ale trafiłem na kamyczku takiego zwierza... mam okaz ale jeszcze żyw, więc nie wiem jak wygląda rozpięta i jakos nie mogę z foty oznaczyć.... a widzę na pewno na żywca pierwszy raz..co to jest ?

Rafał

...Papestra biren ? Jeśli tak, to po focie z atlasu nieoznaczalna

Rafał

Jedną z ostatnio dodanych do polskiego "menu" jest Acontia candefacta. Rok temu , wspólnie z Markiem Hołowińskim opisaliśmy jako nowy dla Polski gatunek. W tym roku chciałem potwierdzić jej obecność. Złowiona dzisiaj, EA30 Umieszcz.

Krzysiek, super. a więc w ubiegłym roku nie był to przypadkowy okaz na ekranie. Ten drugi potwierdza że gatunek jest już na tym terenie. Ciekawe kiedy pojawią się kolejne rekordy z Polski...