Aradidae
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Aradidae
Odpowiadając na starą prośbę Anety by dopowiedzieć coś o korowcowatych, wcieliłem w życie równocześnie mój odkładany od dawna podstępny prezentowania na forum krótkich charakterystyk poszczególnych rodzin lądowych pluskwiaków różnoskrzydłych.
Aradidae
Rodzina korowcowatych (lub rozwałkowatych), obejmuje w Polsce 18 gatunków (z 50 gatunków występujących w Europie). Istnieje duże prawdopodobieństwo odnalezienia w kraju kilku dalszych gatunków, szczególnie w Karpatach, Sudetach i Puszczy Białowieskiej.
Rozmieszczenie jest poznane bardzo słabo, większość gatunków znana jest z nie więcej niż kilkunastu stanowisk.
Korowcowate mają charakterystyczny wygląd. Cechuje je silnie grzbietobrzusznie spłaszczone ciało, gruzełkowata górna powierzchnia ciała, krótkie odnóża, brak przyoczek, charakterystyczny dla rodziny jest brak trichobothriów na segmentach odwłoka. Długość ciała zawiera się w przedziale 4,0 do 11 mm. Rodzinę tą zalicza się do oddzielnej nadrodziny Aradoidea w grupie Pentatomomorpha.
Przedstawicieli korowcowatych można spotkać w Polsce w lasach (w tym na pogorzeliskach) i parkach, za korą drzew, na owocnikach grzybów nadrzewnych (hubach), na i w kłodach, pniakach, leżących gałęziach, rzadziej w ściółce leśnej. Takie mikrośrodowiska jak się domyślacie spotyka się w dojrzałych i zróżnicowanych drzewostanach, stąd wiele gatunków korowcowatych oraz bogate ich zespoły są uważane za wskaźnikowe dla drzewostanów o puszczańskim charakterze. Krajowe gatunki są w zdecydowanej większości mycetofagami, odżywiając się grzybnią rozwijającą się na wilgotnym substracie. Aradus cinnamomeus oraz gatunki z rodzaju Aneurus odżywiają się sokami drzew. Często tworzą liczne agregacje, w których obserwuje się zarówno postacie dorosłe jak i stadia larwalne, których jest pięć. Zimują na ogół postacie dorosłe, rzadko nimfy ostatniego stadium.
Podstawową metodą poszukiwań korowcowatych jest przeglądanie środowisk zakorowych (a więc "na upatrzonego"), szczególnie martwych i osłabionych drzew, oraz przeszukiwanie rozkładającego się drewna. Pojedynczo można na nie natrafić przeglądając powierzchnię grzybów nadrzewnych oraz pułapki feromonowe rozstawiane w lesie na gatunki owadów uważane za szkodliwe ze względów gospodarczych. Mam w swej kolekcji wiele okazów z etykietami z roku 1991 z Rezerwatu Krajobrazowego w Puszczy Białowieskiej, zebranych przez Lecha Borowca. Pochodziły one prawdopodobnie właśnie z pułapek rozstawionych na chrząszcze. Moja uwaga. Nawet mając znajomość mikrośrodowisk zamieszkiwanych przez korowcowate, niezmiernie rzadko natrafia się na ich przedstawicieli. Przebywając długi okres w sezonie w Białowieskim PN (a gdzie nie ma być więcej korowcowatych jak właśnie tu), przeglądam od czasu do czasu pniaki, kłody, środowiska zakorowe i zbieram rocznie nie więcej niż kilkadziesiąt osobników w ten sposób. Dlatego też zrywanie kory z dużej powierzchni drzew odłóżmy na bok, jeśli się nie chcemy zająć się tą grupą w sposób bardziej celowy. Wyrządzimy więcej szkód niż odniesiemy korzyści.
Złapane korowcowate naklejamy na kartoniki. W pojedynczych przypadkach konieczne będzie wykonanie preparatów mikroskopowych z aparatów kopulacyjnych oraz tergitów IX pary samców. Do oznaczania korowcowatych mamy całkiem świeżutki klucz z serii Klucze do oznaczania owadów Polski:
Jerzy A. Lis. 2001. Korowcowate (rozwałkowate) – Aradidae. Klucze do oznaczania owadów Polski, Część XVIII Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Zeszyt 11: 33 ss.
Aradidae
Rodzina korowcowatych (lub rozwałkowatych), obejmuje w Polsce 18 gatunków (z 50 gatunków występujących w Europie). Istnieje duże prawdopodobieństwo odnalezienia w kraju kilku dalszych gatunków, szczególnie w Karpatach, Sudetach i Puszczy Białowieskiej.
Rozmieszczenie jest poznane bardzo słabo, większość gatunków znana jest z nie więcej niż kilkunastu stanowisk.
Korowcowate mają charakterystyczny wygląd. Cechuje je silnie grzbietobrzusznie spłaszczone ciało, gruzełkowata górna powierzchnia ciała, krótkie odnóża, brak przyoczek, charakterystyczny dla rodziny jest brak trichobothriów na segmentach odwłoka. Długość ciała zawiera się w przedziale 4,0 do 11 mm. Rodzinę tą zalicza się do oddzielnej nadrodziny Aradoidea w grupie Pentatomomorpha.
Przedstawicieli korowcowatych można spotkać w Polsce w lasach (w tym na pogorzeliskach) i parkach, za korą drzew, na owocnikach grzybów nadrzewnych (hubach), na i w kłodach, pniakach, leżących gałęziach, rzadziej w ściółce leśnej. Takie mikrośrodowiska jak się domyślacie spotyka się w dojrzałych i zróżnicowanych drzewostanach, stąd wiele gatunków korowcowatych oraz bogate ich zespoły są uważane za wskaźnikowe dla drzewostanów o puszczańskim charakterze. Krajowe gatunki są w zdecydowanej większości mycetofagami, odżywiając się grzybnią rozwijającą się na wilgotnym substracie. Aradus cinnamomeus oraz gatunki z rodzaju Aneurus odżywiają się sokami drzew. Często tworzą liczne agregacje, w których obserwuje się zarówno postacie dorosłe jak i stadia larwalne, których jest pięć. Zimują na ogół postacie dorosłe, rzadko nimfy ostatniego stadium.
Podstawową metodą poszukiwań korowcowatych jest przeglądanie środowisk zakorowych (a więc "na upatrzonego"), szczególnie martwych i osłabionych drzew, oraz przeszukiwanie rozkładającego się drewna. Pojedynczo można na nie natrafić przeglądając powierzchnię grzybów nadrzewnych oraz pułapki feromonowe rozstawiane w lesie na gatunki owadów uważane za szkodliwe ze względów gospodarczych. Mam w swej kolekcji wiele okazów z etykietami z roku 1991 z Rezerwatu Krajobrazowego w Puszczy Białowieskiej, zebranych przez Lecha Borowca. Pochodziły one prawdopodobnie właśnie z pułapek rozstawionych na chrząszcze. Moja uwaga. Nawet mając znajomość mikrośrodowisk zamieszkiwanych przez korowcowate, niezmiernie rzadko natrafia się na ich przedstawicieli. Przebywając długi okres w sezonie w Białowieskim PN (a gdzie nie ma być więcej korowcowatych jak właśnie tu), przeglądam od czasu do czasu pniaki, kłody, środowiska zakorowe i zbieram rocznie nie więcej niż kilkadziesiąt osobników w ten sposób. Dlatego też zrywanie kory z dużej powierzchni drzew odłóżmy na bok, jeśli się nie chcemy zająć się tą grupą w sposób bardziej celowy. Wyrządzimy więcej szkód niż odniesiemy korzyści.
Złapane korowcowate naklejamy na kartoniki. W pojedynczych przypadkach konieczne będzie wykonanie preparatów mikroskopowych z aparatów kopulacyjnych oraz tergitów IX pary samców. Do oznaczania korowcowatych mamy całkiem świeżutki klucz z serii Klucze do oznaczania owadów Polski:
Jerzy A. Lis. 2001. Korowcowate (rozwałkowate) – Aradidae. Klucze do oznaczania owadów Polski, Część XVIII Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Zeszyt 11: 33 ss.
- Załączniki
- Rysunek1.jpg (93.08 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek2.jpg (124.65 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek3.jpg (137.5 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek4.jpg (122.5 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek5.jpg (145.09 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek6.jpg (139.72 KiB) Przejrzano 12787 razy
- Rysunek7.jpg (125.09 KiB) Przejrzano 12787 razy
-
- Posty: 571
- Rejestracja: piątek, 3 lipca 2009, 09:06
- Lokalizacja: Ciemne
Re: Aradidae
Pod korą posuszu bukowego w około 100 letnim drzewostanie bukowym, czy to Aradus?
Dębica EA 34 - kilka exx. - 11 XI 2011.
Pozdrawiam,Andrzej
Dębica EA 34 - kilka exx. - 11 XI 2011.
Pozdrawiam,Andrzej
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
Nie może przecież być nic innego niż Aradus.
Aradus betulae lub brenskei. Pewnie ten pierwszy, choć takie niewielkie przyciemnienie trzeciego członu czułka jest ponoć jedną z cech tego drugiego. Użyłkowania błonki nie widać dobrze, więc ja go dalej nie ruszę.
Aradus betulae lub brenskei. Pewnie ten pierwszy, choć takie niewielkie przyciemnienie trzeciego członu czułka jest ponoć jedną z cech tego drugiego. Użyłkowania błonki nie widać dobrze, więc ja go dalej nie ruszę.
Re: Aradidae
czy da sie oznaczyć gatunek tego Aradusa?
znaleziony na martwym buku w okolicach łagowa, lubuskie, 2012-06-19
znaleziony na martwym buku w okolicach łagowa, lubuskie, 2012-06-19
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
czy można prosić o oznaczenie tego okazu?
sfocony dziś tj. 2013-04-28 w Ochli k. Zielonej Góry, lubuskie, WT34
sfocony dziś tj. 2013-04-28 w Ochli k. Zielonej Góry, lubuskie, WT34
- Załączniki
- DSC_8710.jpg (151.44 KiB) Przejrzano 12050 razy
- DSC_8729.jpg (150.9 KiB) Przejrzano 12050 razy
Re: Aradidae
rozumiem, że ten wyżej to nimfa nie za bardzo do oznaczenia
przesyłam jeszcze dwa "osiedlowe" gatunki z prośbą o weryfikację (Zielona Góra)
przesyłam jeszcze dwa "osiedlowe" gatunki z prośbą o weryfikację (Zielona Góra)
- Załączniki
- Aradidae_Aradus_betulae_0142.jpg (144.66 KiB) Przejrzano 11966 razy
- Aradidae_Aradus_cinnamomeus_9750.jpg (83.74 KiB) Przejrzano 11966 razy
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
- Rafał Celadyn
- Posty: 7248
- Rejestracja: poniedziałek, 18 czerwca 2007, 17:13
- UTM: CA-95
- Lokalizacja: Młoszowa
- Kontakt:
Re: Aradidae
..znalazłem kolegę 3 dni temu w spróchniałej leżaninie bukowej,A.betulae widuję dosyć często ,ale ten wyglądał inaczej i rzucał sie w oczy zielony kolorek,przypomina mi trochę A.conspicuus ,ale czy to on...?W Heteroptera Poloniae nie ma żadnych info z KFP , albo ja nie potrafie znalezć ,widziałem tylko artykuł Grzegorza z info o znalezieniu w P.Białowieskiej ...
Rafał
Rafał
- Załączniki
- A..jpg (123.13 KiB) Przejrzano 11719 razy
- Artur Taszakowski
- Posty: 170
- Rejestracja: wtorek, 15 lipca 2008, 13:08
- UTM: CA56
- Specjalność: Pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera)
- profil zainteresowan: Muzyka, gitara, fantastyka
- Lokalizacja: Katowice
Re: Aradidae
On to jest (A.conspicuus).
A informacje o jego występowaniu:
Jerzy A. Lis: Flat-bugs (Heteroptera, Aradidae) of Poland - a faunistic review. Polskie Pismo Entomologiczne 59 (1990)
Daniel Kubisz: Materiały do rozsiedlenia Aradidae (Heteroptera) w Polsce. Wiadomości Entomologiczne t.11, nr.1 (1992)
Znany z około 20 stanowisk, z reguły wykazywany dawno temu.
A informacje o jego występowaniu:
Jerzy A. Lis: Flat-bugs (Heteroptera, Aradidae) of Poland - a faunistic review. Polskie Pismo Entomologiczne 59 (1990)
Daniel Kubisz: Materiały do rozsiedlenia Aradidae (Heteroptera) w Polsce. Wiadomości Entomologiczne t.11, nr.1 (1992)
Znany z około 20 stanowisk, z reguły wykazywany dawno temu.
- Rafał Celadyn
- Posty: 7248
- Rejestracja: poniedziałek, 18 czerwca 2007, 17:13
- UTM: CA-95
- Lokalizacja: Młoszowa
- Kontakt:
Re: Aradidae
Dzięki ,no to fajnie....poszukam w sieci,ale w razie draki zapytam na zapas,ma ktos może te prace?
Rafał
jedno jest http://pte.au.poznan.pl/we/archiv/WE11_1.pdf
z drugim też poszło LINK
Rafał
jedno jest http://pte.au.poznan.pl/we/archiv/WE11_1.pdf
z drugim też poszło LINK
- Rafał Celadyn
- Posty: 7248
- Rejestracja: poniedziałek, 18 czerwca 2007, 17:13
- UTM: CA-95
- Lokalizacja: Młoszowa
- Kontakt:
Re: Aradidae
jeszcze takie info co do drugiego linku: najprościej skopiować tytuł pracy i wpisać pdf, wrzucić do google i na trzeciej albo czwartej pozycji wyskakuje link, który po kliknięciu uruchamia maszynę i z automatu ściąga na kompa, sprzątamy po sobie i uciekamy ,coś jak na Mission impossible ... http://www.youtube.com/watch?v=XAYhNHhxN0A
Rafał
Rafał
- Rafał Celadyn
- Posty: 7248
- Rejestracja: poniedziałek, 18 czerwca 2007, 17:13
- UTM: CA-95
- Lokalizacja: Młoszowa
- Kontakt:
Re: Aradidae
...dodaje kolegę z poszukiwań podkorowych ,które nie miały żadnego celu ,w sumie widziałem 5 egzemplarzy ,zwierzaki spod kory osiki,wydaje mi się ze kiedyś juz też je spotykałem w podobnych okolicznościach i chyba nawet liczniej.Nieśmiało typyję Aradus obtectus,ale nic w tym nie ma z pewności .
Rafał
Rafał
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
- Rafał Celadyn
- Posty: 7248
- Rejestracja: poniedziałek, 18 czerwca 2007, 17:13
- UTM: CA-95
- Lokalizacja: Młoszowa
- Kontakt:
Re: Aradidae
THX , a jak tam z rekordami w kraju? Myśle, że na przestrzeni 2 lat spotkałem się z nim trzykrotnie w P.Dulowskiej i zawsze pod korą osiki,bywało ze widziałem po kilkanaście okazów w róznych stadiach rozwojowych...chyba nawet gdzies mam bardzo marne foty(jak sie dogrzebię to dodam).
Rafał
...znalazłem, ale nie miałem ustawionej daty w soniaczu ..marzec ,prawdopodobnie 2014
- Załączniki
- o.jpeg (137.85 KiB) Przejrzano 10819 razy
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
Faktycznie jest rzadki, o tym, że znany z kilkunastu stanowisk w kraju masz w kluczu.
Sam gatunek opisany został dopiero w 1988 roku, więc i rekordów się nie nazbierało.
Ja go łapałem tylko w Puszczy Białowieskiej.
Sam gatunek opisany został dopiero w 1988 roku, więc i rekordów się nie nazbierało.
Ja go łapałem tylko w Puszczy Białowieskiej.
- GrzegorzGG
- Posty: 2636
- Rejestracja: sobota, 5 maja 2012, 21:49
- UTM: CA51
- Specjalność: Heteroptera
- Lokalizacja: Bielsko-Biała
- Kontakt:
Re: Aradidae
Być może w górach jest go więcej ... ja mam ten gatunek już z 6 lokalizacji
pozdrawiam
Grzegorz
pozdrawiam
Grzegorz
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
Tak być może, szczególnie że lasy górskie szczególnie karpackie są lepiej zachowane. W złożonym do pewnej zacnej redakcji maszynopisie podajemy go z PB, oraz z ca. 6 stanowisk z Roztocza, Beskidu Wschodniego i Zachodniego.
- GrzegorzGG
- Posty: 2636
- Rejestracja: sobota, 5 maja 2012, 21:49
- UTM: CA51
- Specjalność: Heteroptera
- Lokalizacja: Bielsko-Biała
- Kontakt:
Re: Aradidae
No to ja mam jeszcze dwa z Sudetów Zachodnich.
Skoro już jesteśmy przy tym temacie, to:
- Sudety Zachodnie badali badacze niemieccy przed opisaniem A. obtectus.
- uważa się, że wszystkie polskie stwierdzenia A. pictus dotyczą właśnie A. obtectus.
- czy A. pictus był stwierdzony w Sudetach Zachodnich ?
- czy nowe prace (m.in. dr Korcz) stwierdzają A. obtectus w S. Zachodnich? Na Mapie Bioróżnorodności nie znalazłem takiej informacji.
wciąż moją piętą Achillesową jest brak wielu pozycji z literatury dotyczącej grupy. Stąd też moje pytania
pozdrawiam
Grzegorz
Skoro już jesteśmy przy tym temacie, to:
- Sudety Zachodnie badali badacze niemieccy przed opisaniem A. obtectus.
- uważa się, że wszystkie polskie stwierdzenia A. pictus dotyczą właśnie A. obtectus.
- czy A. pictus był stwierdzony w Sudetach Zachodnich ?
- czy nowe prace (m.in. dr Korcz) stwierdzają A. obtectus w S. Zachodnich? Na Mapie Bioróżnorodności nie znalazłem takiej informacji.
wciąż moją piętą Achillesową jest brak wielu pozycji z literatury dotyczącej grupy. Stąd też moje pytania
pozdrawiam
Grzegorz
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
Oj, a ja tu ci nie pomogę, w sensie nie wyręczę w szukaniu samodzielnie literatury, nie żeby ze złośliwości, ale wpadam na forum dla czystego relaksu, więc wszystko co wymaga jakiejś większej pracy odrzucam
Katalog rodziny i najobszerniejsze prace dotyczące tej rodziny masz wszystkie dostępne w sieci.
Prace Korczowej też.
Ja mam w swej bazie jakieś ca. 5000 okazów zebranych w Karkonoszach, Izerach, Masywie Śnieżnika, Sowich, Stołowych, Bystrzyckich. Na ten gatunek korowcowatego jednak nie trafiliśmy.
Katalog rodziny i najobszerniejsze prace dotyczące tej rodziny masz wszystkie dostępne w sieci.
Prace Korczowej też.
Ja mam w swej bazie jakieś ca. 5000 okazów zebranych w Karkonoszach, Izerach, Masywie Śnieżnika, Sowich, Stołowych, Bystrzyckich. Na ten gatunek korowcowatego jednak nie trafiliśmy.
- Chiffchaff
- Posty: 1263
- Rejestracja: piątek, 10 sierpnia 2007, 15:05
- Podziękowano: 1 time
Re: Aradidae
Pod domem niemalże złapałem korowcowatego nowego dla kraju. Mocne zaskoczenie w tej grupie. Proszę się przyjrzeć "dziwnym" A. betulae.
Re: Aradidae
A te maluchy to Aradus betulae? Siedziały na jasnobeżowej, kulistej hubie na klonie srebrzystym (osiedlowy skwerek, EB69). Obok był znacznie większy owocnik, ale na niego nie przechodziły. Wydaje mi się, że na górze były też dorosłe osobniki, ale grzyby rosły za wysoko, by sfotografować całą ich powierzchnię.
Alina
Alina
Re: Aradidae
Jeszcze jedno zdjęcie z tego samego miejsca, ale późniejsze - z 9.07.2017 r. (poprzednie z 26.06.2017 r.).
Alina
Alina