Polskie Forum Entomologiczne

... czyli: "Było zostać w Noravanku"

A dlaczego???

Z czasem do tego dojdziemy.
Natenczas zacznijmy od początku, czyli naszkicujmy didaskalia, tudzież nakreślmy kontekst personalno-sytuacyjny:

Pomysłodawcą wyprawy był Grzesio "Biskup", który wraz z "Łukim" - o forumowym nicku Lukaszm - nakierunkował ją przede wszystkim na motyle nocne. Resztę załogi stanowili dwaj Pawłowie - motylarze dzienni: Sembrat i Walkiewicz oraz dwóch Adamów - chrząszczarzy: ja oraz Adaś Byk.
Nasz egzotyczny - pod względem poszukiwanych grup owadów - zespół funkcjonował w sposób dla mnie nowy, poruszaliśmy się bowiem po terenie Gruzji i Armenii głównie za dnia, częstokroć spędzając wiele godzin w samochodzie, by późnymi popołudniami dotrzeć w okolice, w których Grzesiek i Łukasz zaplanowali nocne świecenia. Było to dla mnie cenne i ciekawe doświadczenie, nie tylko pod względem owadziarskim. O szczegółach, tzn. o moich kózkowych ( i nie tylko) osiągnięciach napiszę potem, oddając w tym wątku głos Kolegom Motylarzom, którzy zaprosili mnie do udziału w tej fascynującej i niebanalnej entomoprzygodzie!

To w ramach wstępu....Adam zapomniał o jeszcze jednym uczestniku naszego wyjazdu...Merabim - kierowcy, który dzielnie znosił nasze pomysły, prośby co do zatrzymywania się "po drodze", doradzał gdzie i co zjeść...prowadząc do knajpek, gdzie wychodziliśmy ledwo żywi z OBŻARCIA...pomagał kupić taniej fajki i wymienić kasę u konika po dobrym kursie na środku ulicy. Merabi również poczuł entomologicznego bakcyla i biegał z czerpakiem, wymachiwał siatką, sprawnie posługiwał się zatruwaczką...A co najważniejsze bezpiecznie przejechał z nami dobre kilkaset kilometrów...A jego "a kuszać nie chcecie" i "żuki były" ? niewątpliwie stanowiły integralną część wyjazdu...

No ależ przecież!
Merabi zasługuje na osobny wątek, a przynajmniej na osobny post.
Było widać po facecie, że podczas poprzedniej wyprawy odebrał od Was porządną entomologiczną szkołę! Tak więc tym razem nic go nie dziwiło.

Widzę, że załogowi motylarze dziarsko pomykający w terenie coś nieśmiało garną się do forumowego relacjonowania swych wyczynów!
Popchnę więc nico sprawę naprzód prezentując garść habitatów, które przyszło nam eksplorować.

Teren był dość rozległy, urozmaicony i niełatwy. Niektórzy z naszej ekipy poznali go już w przeszłych latach, dla innych w całości lub w części był on nowością. Jak już wspomniałem marszruta była zaplanowana pod kątem spotkania ciekawych Heterocera, jednak zwolennicy innych grup owadów tu i ówdzie znaleźli satysfakcjonujące ich miejsca. Ja osobiście liczyłem na penetrację stanowisk, w których jako kózkolób raczej bym się nie zatrzymał. I nie zawiodłem się, bo w kilku lokalizacjach trafiłem na gatunki, które podczas ukierunkowanej na Cerambycidae wyprawie zapewne bym pominął.

Wywołany do tablicy, przyznam, że ze zdziwieniem zajrzałem na forum , a tu już relacja z wyprawy zainicjowana i rozkwita...
Dwie doby preparowałem przywieziony z wyprawy materiał. Na szczęście ok. 200 egz. udało mi się spreparować już w trakcie pobytu tam.
Drugie tyle przyleciało jednak, czekając na dalszą obróbkę, a że były jeszcze świeże, warto to było to wykorzystać bez wtórnego zmiękczania.

A na co tu czekać?
Trzeba pisać, póki pamiętamy jak było!

Ciągle jestem pod wrażeniem profesjonalizmu i determinacji Łukiego. Nie dość, że oznaczał od ręki większość tamtejszych ciem, to na dodatek pokutował twardo przy ekranie do późnych godzin nocnych, nie zrażając się takimi drobiazgami jak deszcz. I jakby mu było mało, za dnia wprawnie i błyskawicznie preparował zdobyty kilka godzin wcześniej materiał. I efekt jest, szkoda jednak, że go na forum nie widzimy!
Łuki, pstryknij jakąś fotkę pełnych rozpinadeł, a ja tymczasem na zachętę podrzucam trochę lepidopterologicznych widoczków.

Jak widać na załączonej fotce, tysiące różnego rodzaju zwierza, a motyli nocnych prawie brak...

Gdyby nie odmienność faunistyczna Armenii, to z Gruzji po 5 nocach miałbym może z 5 nowych gatunków...

Relacja jak zawsze wciągająca
Skoro nocnych motyli nie było dużo, to co wypełniało ekran? Czy były jakieś pluskwiaki?

pozdrawiam
Grzegorz

Armeńsko-gruziński urobek na prośbę Adama. Mniej niż w ubiegłym roku zarówno ilościowo jak i jakościowo.
Za to pluskwiaków było bardzo dużo (ktoś coś brał). Podobnie różnorodne i bajeczne Neuroptera.

To prawda, że zarówno Homoptera, jak i Heteroptera ktoś tam coś tam pobierał.
Szczególnie pieniczki z ekranu oraz fantastyczne Reduviidae.
Jeśli chodzi o chrząszcze, to w zatruwaczkach są jakieś Meloidae, a w mieszance spirytusu z octem pływają światłolubne Staphylinidae.
I ktoś ten materiał wkrótce dostanie.

Lukaszm pisze:(...) Podobnie różnorodne i bajeczne Neuroptera.

Gruzja i Armenia są niewątpliwie rajem dla pluskwiakofilów, a szczególnie dla miłośników prostoskrzydłych. Bogactwo gatunków z tych grup jest zaprawdę imponujące, lecz my skupialiśmy się na czymś innym, skutkiem czego ogromna większość spotkanych przez nas przewspaniałych owadów z innych rzędów niż Lepidoptera i Coleoptera pozostała w terenie, a tylko ich drobna część trafi w ręce krajowych fascynatów.

A skoro o chrząszczach mowa, to trzeba wspomnieć, że podróżując od lasów przez pola i górskie łąki, od nadrzecznych zarośli przez półpustynie, od terenów zurbanizowanych po pierwotną dzicz, spotkaliśmy ich całe mnóstwo!
Adaś Byk wybierał żukokształtne, a ja kózki. Pozostałe rodziny traktowaliśmy nieco po macoszemu, lecz przedstawiciele ciekawszych - naszym zdaniem - gatunków trafiali do naszych zatruwaczek. Czasu jednak było mało, a do zrobienia wiele, zapewne więc niejeden specjalista od Coleoptera wyrwałby sobie włosy z głowy gdyby zobaczył czym wzgardziliśmy i czego ze sobą nie zabraliśmy.

Stonka to będzie Chrysochares asiaticus.

Edith: a ryjek wygląda na Larinus onopordi, ale to niech ktoś potwierdzi.

Aneto - w sprawach determinacji zamorskich cudaków jak zwykle jesteś niezawodna i bezkonkurencyjna!
Szacun!

I jeszcze przerzucając się na chwilkę z chrząszczy na pluskwiaki:
Podczas poprzedniej gruzińskiej wyprawy Panowie Entomolodzy byli świadkami najszybszego striptizu na świecie, który przed ekranem wykonał Łuki stymulowany przez pewien gatunek zajadka, którego przedstawiciel dostał mu się w gacie. Ów gatunek (pokazany na fotce poniżej) garnął się do nas i latoś, a pokąsanych przez niego była 1/3 załogi. Ból podobno należy do znacznych, lecz wiem to jedynie z opowieści, niedane mi było bowiem tego osobiście doświadczyć, czego wcale nie żałuję.
Tak czy owak przestrzegam wszystkich, którzy wyruszą w tamte okolice przed zbyt bliskim kontaktem z owym stworzonkiem

Ten urodziwy gryzoń to Ectomocoris ululans

No i super!

Aneto, jeżeli oznaczysz jeszcze kózkę z poniższej fotki, to masz ode mnie w prezencie okaz Chrysochares asiaticus, oraz parkę Pteromallosia albolineata na dokładkę.

Uprzejmie proszę Userów odwiedzających ten wątek o wstrzymanie oddechu i o zaniechanie zapędów determinacyjnych do czasu udzielenia odpowiedzi przez Anetę!

Ale wiesz, Adamie, że z kózek to ja taki bardziej lamer?
No topsze, spróbuję jednakowoż, i to wcale nie dla pięknych pokryw Chrysocharesa Cortodera sp., powiedziałabym, i tu zaczynają się schody Po długich eliminacjach na placu boju zostają mi 2 gatunki, C. colchica i C. kaphanica, z których ostatecznie stawiam na tę pierwszą

Fakt, wspominałaś kiedyś Aneto, że akurat kózki nie są Twoim konikiem.
Tym bardziej dziękuję za podjęcie wyzwania!

Bardzo dobrze, dostatecznie!
Rodzaj trafiony.
Gatunek nie do końca, bo na fotce widzimy Cortodera pseudomophlus REITTER, 1889.
Gdybym podał rozmiary stworzenia, może byłoby łatwiej. Ma ono bowiem około 13 mm i należy do największych przedstawicieli tego rodzaju.

Tak czy owak okaz pięknopokrywej gruzińskiej stoneczki do Ciebie trafi!

A skoro już zaczęliśmy, to możemy się zabawić w determinację armeńskich i gruzińskich Cerambycidae spotkanych podczas relacjonowanej wyprawy!
Poniżej niezbyt dobrej jakości fotka kózeczki na tyle charakterystycznej, że na podstawie tego zdjęcia da się ją oznaczyć.
Jakieś pomysły?

Wujek Adam pisze:Gatunek nie do końca, bo na fotce widzimy Cortodera pseudomophlus REITTER, 1889.

Kuuurczę, czyli jednak pierwsza myśl najlepsza Aczkolwiek porównując ze zdjęciem z netu troszkę nie pasował mi kształt pokryw i zaczęłam przekombinowywać

Tak czy owak okaz pięknopokrywej gruzińskiej stoneczki do Ciebie trafi!  :tak:

Tak na wpół zasłużyłam, ale dzięki

Lampropterus femoratus ?

Tak to bywa z fotami z natury!
C. pseudomophlus jest sfotografowana pod pewnym kątem, skutkiem czego proporcje jej ciała są nieco przekłamane, w stosunku do tego, gdyby fotka była pstryknięta z góry.

Piotrze - punkt dla Ciebie za rozpoznanie gatunku!

A teraz coś łatwiejszego.

Aneta pisze:Ten urodziwy gryzoń to Ectomocoris ululans

A jeśli chodzi o ululansa to czy wiadomo do kogo trafi?

Grzegorz

Ech, spróbuję.
To będzie nawet zabawne, gdy trafię.
Jeżeli nie - no cóż - sromota. Jakoś to zniosę

Ten żółty to Plagionotus bobelayei

Ectomocoris ululans jesienią wybierze się zapewne do Bielsko - Białej.
Chyba, że wcześniej zawadzi o Częstochowę.

Plagionotus (a właściwie Echinocerus) bobelayei rozszyfrowany prawidłowo!
Rozumiem, że pokazana purpurówka jest tak banalna, że nikomu nie chciało się podać jej nazwy gatunkowej?
W takim razie może poniższa ziolarka skusi jakiegoś determinatora do zabrania głosu?

Zielarka wygląda na Oxylia argentata, natomiast purpurówka to chyba Purpuricenus budensis

Dwa determinacyje strzały w środek tarczy, Piotrze!

Mniemam, że i poniższa kózka nie sprawi Wam oznaczeniowych kłopotów?

Pteromallosia albolineata

Wujek Adam pisze:Ectomocoris ululans jesienią wybierze się zapewne do Bielsko - Białej.
Chyba, że wcześniej zawadzi o Częstochowę.  :D

Miłe to wieści Myślę, że "zawadzanie" w Częstochowie jest prawdopodobne

G.

To ja w tzw. międzyczasie kilka fotek z okolic Dali Dam wrzucę....
i przy okazji taka historia....jedziemy i podrywają się kraski...jedna....druga ....dziesiąta....Merabi nasz kierowca sam staje coby zdjęcie porobić....w pewnym momencie pyta....a w Polsce też się jada kraski???? Q???co??? jak jada????Pytam Merabiego a Ty jadłeś? no ba nie raz...odpowiada... mięso bardzo delikatne, słodkie trochę pikantne - pycha tylko jak bez piór to mało tego mięsa....rozwalił nas tym tekstem....zapewne gdyby był z nami jakiś ornitolog to padłby trupem....
A tym czasem fotki...

Podczas wyjazdu zajmowałem się głównie fotografowaniem motyli dziennych i na zaprezentowanie efektów owych poczynań przyjdzie pora, tymczasem jednak załączam garść zdjęć załogi oraz zastanych krajobrazów.

c. d.

Fajna wyprawa. Podejrzewam, że motyli dziennych tez było niemało. Czekam więc z niecierpliwością na dalszą relacje kolegów motylarzy i zdjęcia.

Ciekawostka:
Załogowi motylarze nagle wyroili się na forum!
Czyżby do większej tegowątkowej aktywności skłoniło ich załamanie pogody?
Zapewne tak. Niech więc pokazują kwiaty, motyle i habitaty, a ja w uzupełnieniu dodam, że przedstawiona w mym poprzednim poscie Pteromallosia albolineata została dobrze oznaczona przez Piotra!

Zdjęcia Grześka i Pawła pięknie oddają okoliczności przyrody, które przyszło nam eksplorować.
Sami powiedzcie: no i gdzie ja tam miałem tych moich kochanych kózeczek szukać???
... oprócz Noravaknu, rzecz jasna!

Wujek Adam pisze:no i gdzie ja tam miałem tych moich kochanych kózeczek szukać???

dobra dobra pokaż zdjęcia tych parówek, które wydłubałeś

No i z niecierpliwością czekamy na wieści , co latało w małym lasku piniowym Chyba ,że to temat na osobny wątek będzie...

Aleszszsz proszszsz, parówki podane!
Na krańcu świata, przy azerskiej granicy, podczas świecenia załoga zasiadła wokół ekranu na topolowych pniaczkach. Pniaczkach, z których wydobyłem 6,5 cm parówki w liczbie 5 exx.
Niestety, pokazana na fotce poniżej paróweczka nie przeżyła! Była już przedpoczwarką, a brutalne łupanie drewna siekierą + transport + zmiana klimatu nie wpłynęło pozytywnie na procesy zachodzące w jej ciele. 4-ry pozostałe za to żyją, i 2 z nich być może wkrótce dadzą imagines!
Imagines jakiego gatunku???
No, największego wśród kózkowatych w kontynentalnej Europie.

Po uciążliwy przekraczaniu granicy armeńsko - gruzińskiej, już na terenie Gruzji, przystanęliśmy opodal nieco absurdalnego lasku. Była to sosnowa, jednowiekowa, zdrowa monokultura, w zasadzie pozbawiona podszytu, z bardzo ubogim runem. Dno lasu porastały trawy oraz jakieś miejscowe kaczeńce. Słowem: nuuuda dla kózkoluba, a i dla zwolenników innych rzędów owadów raczej też. I właśnie w tym mało ciekawym siedlisku, na kwiatkach kaczeńców zdybałem coś, czego jeszcze nie oznaczyłem. Jest to jakiś gatunek Cortodera sp., nad którym trzeba będzie porządnie przysiąść, i który jest moją wisienką na torcie z naszej wyprawy!

Łażąc tu i tam, częstokroć w okolicach, których człowiek rozmyślnie nie wybiera, można się natknąć na prawdziwe przyrodnicze cuda i ciekawostki. Dowodem na prawdę tych słów niech będzie ostatnia z tegopostowych fotek pstryknięta w Vardzii, prezentująca nie interesującego insekta, lecz roślinkę.

Minął rok z ogonkiem i wreszcie jedna "paróweczka" dojrzała i wygryzła się z drewna.
Z jakiegoś powodu tylko jedna, ale doszły mnie słuchy, że nie tylko ja miałem poważne kłopoty z hodowlą tego gatunku.

Larwy podzieliłem na dwie partie: jedne zimowałem na działce i te nie przetrwały przechłodzenia, pomimo niezbyt mroźnej zimy. Drugie cały czas przebywały w terrarium w mojej piwnicy, i to właśnie z jednej z nich uzyskałem imago.

Poniżej fotka "maleństwa" na materiale w którym żerowało, obok otworu wylotowego, którym opuściło drewno.