Polskie Forum Entomologiczne

Nitidulidae to grupa o niewiarygodnej wprost rozpiętości preferencji pokarmowych, w której można spotkać gatunki odżywiające się strzępkami lub zarodnikami rozmaitych grzybów, włączając w to drożdże rosnące na fermentujących sokach roślinnych oraz owocniki purchawek; gatunki rozwijające się w martwych szczątkach roślinnych, w tym w gnijących kwiatach i owocach; ale też chrząszcze pożerające żywe tkanki roślin (znane są nawet larwy minujące), padlinę, a nawet drapieżniki i myrmekofile. Larwy są w związku z tym również bardzo zróżnicowane morfologicznie i tak na pierwszy rzut oka wcale nie jest je łatwo zidentyfikować; konieczne jest do tego zbadanie rozmaitych drobnych detali morfologii. Tutaj wybrałem trzy przykłady larw bardzo różniących się wyglądem i trybem życia, ale rzecz jasna nie wyczerpuje to bogactwa form w tej rodzinie i zapewne pokażę jeszcze kiedyś inne gatunki.

Na zdjęciach:

Glischrochilus sp. - larwy duże, z charakterystycznie zakończonym odwłokiem, łatwe do odnalezienia w rozmaitych gnijących substratach, np. w stosach rozkładających się buraków, w kompoście czy w mokrym, fermentującym łyku pod korą drzew. Generalnie są to saprofagi, ale potrafią też podobno zapolować na larwy korników lub pożywić się ich jajami. Stosunkowo łatwo się je hoduje. Larwę na zdjęciu wysiałem bodaj zeszłej wiosny z jakiegoś zostawionego na polu stosu gnijących śmieci.

Meligethes sp. (cf. aeneus)- przy odrobinie cierpliwości można nazbierać całe wiadra larw słodyszków; wystarczy sprawdzić, jakie gatunki w jakich roślinach żerują i w okresie kwitnienia przeglądać kwiaty w poszukiwaniu tych całkiem ładnych maluchów. Każde pole kwitnącego rzepaku to masówka Meligethes aeneus, larwy zjadają pyłek i nektar; bardzo łatwo je znaleźć. Okaz ze zdjęcia tegoroczny, z mojego zbioru (trochę zdefasonowany ze względu na pośmiertne stężenie, więc nie należy się sugerować tą trochę dziwną sylwetką).

Pocadius sp. - larwy w tym rodzaju są endofagiczne i rozwijają się w purchawkach; bardzo łatwo je odnaleźć w grzybach z rodzaju Lycoperdon, często w większej liczbie okazów. Można je pomylić z larwami Lycoperdina (Endomychidae), które pokazywałem wcześniej. Larwa na zdjęciu z mojego zbioru; poczwarka wyhodowana w warunkach domowych (larwa w probówce z kawałkami grzyba wgryzła się w korek z ligniny i tam się przepoczwarczyła).