Polskie Forum Entomologiczne

witam,
proszę praktycznych hodowców o wskazówki:

- lokalizacja: pd-zach podlaskie
-żerowisko świerk o grubości max 8-12 cm, cała długość pnia
- świerk martwy, ale kora trzyma się dość mocno
- żer typowy jak u rodzaju Callidium (płaski ,,bardzo" szeroki, trocinki białe 90% i czarny ,,maczek" 10%)
- larwy żerują bardzo intensywnie - słychać z daleka gryzienie , są wyrośnięte ok 17mm
- co ciekawe cały żer ma około 8cm długości (początek od niszy jajowej i pierwszego gryzienia aż do płaskiego wejścia w głąb drewna)
- żerowisko na przestrzeni tych 8 cm zaczyna się i kończy wyrośniętą larwą. Plac przed wejściem w drewna jest płaski i szeroki ok 6x6cm
- kolebka poczwarkowa łukowata a nie fajka jak np Monochamus

pozdrawiam i proszę o sugestie co to może być ?

Bez zdjęcia sprawa jest ciężka.

Semanotus undatus przepoczwarcza się właśnie teraz i zimuje w kolebkach jako imagines. Ponadto okazjonalnie zasiedla tak cienki materiał.
Wygląda więc na to, że raczej masz do czynienia z Callidium spp.

Jestem bardzo ciekaw. Spotkałem niedawno świerk zasiedlony takimi małymi żerowiskami, do 8 cm na wilgotnym terenie. Rozstrzygająca będzie hodowla. Semanotus jest średnio mniejszy i te otworki są mniejsze niż C.aeneum. Dodatkowo, o ile dobrze kojarzę, u Semanotus otwory po wejściu larw do drewna są pozapychane.

dziękuję za odpowiedź,

otworki 5mmx2,5mm są pozapychane krótkimi wiórkami,
w pobliżu są i Molorchus'a dokładnie o 50% mniejsze
w jednej kolebce nie było nic, w dwóch kolejnych coś jakby folia? - 2 tulejki jedna za drugą i głowa larwy (pasożyty ?)

pozostało mi ok 15 kawałków drewna, w każdym coś chrupie, reszty nie będę podglądał bo hodując Rhopalopusy nie dało to dobrego efektu.

żer na zdjęciu trochę podłużny (pozostałe miały kształt gruszki), u dołu typowy M.minor dla porównania wielkości z larwa

A to bedzie jednak Callidium aeneum. Semanotus nie zasiedliłby raczej tego kawałka, a żerowisko byłoby raczej nieco inaczej poprowadzone. Ale trzeba się upewnić doprowdzając hodowlę do końca.

Załączam fotkę żerowiska, które wygląda mi na Semanotus, znalezione w sierpniu 2014 w Spale, na wilgotnym stanowisku w łęgu olchowym. Całe żerowisko jest małe, otworki małe, miejsce żerowania w miejscu żywicznym z uszkodzeniami, średnica świerczka idealna.

Moi Drodzy!

Rozróżnienie larwalnych żerowisk tomanków do żerów larw ścig nie jest proste, zwłaszcza bez opatrzenia się z tematem.
Osobiście mając niejednokrotnie do czynienia z żerami S. russicus, S. unadtus oraz C. aneneum, C. coriaceum i C. violaceum mogę stwierdzić co następuje:
- Semanotus spp. opada głównie pnie, rzadziej gałęzie, a także wyrobione drewno w postaci szczap, wałków opałowych i innych nieokorowanych, grubszych fragmentów. Żer larwalny przebiega pod korą w taki sposób, że podczas jego trwania i niedługo po zakończeniu jego oznaki nie są zbyt widoczne. Młodsze larwy drążą żer kanałowy, starsze miejscami placowaty. Chodniki larwalne są w znacznej mierze wypełnione mączastymi, zbitymi trocinkami, a ich brzegi są mocno zarysowane. Otwory wejściwo-wylotowe do kolebek poczwarkowych są owalne, niekiedy słabo widoczne dzięki zapychającym je trocinkom.
- Callidium spp. opada głównie gałęzie oraz cieńsze fragmenty strzał. C. violaceum, a zwłaszcza C. coriaceum, preferuje niekiedy i grubszy materiał. Żer larwalny przebiega pod korą w taki sposób, że podczas jego trwania korowina najczęściej wypacza się i/lub pęka, dzięki czemu jest on stosunkowo dobrze widoczny, czasem już podczas, a prawie zawsze po jego zakończeniu. Chodniki larwalne są częściowo wypełnione mączastymi trocinkami, a ich brzegi są nieregularnie zarysowane. larwy zdradzają wyraźne tendencje do szerokiego, placowatego żerowania. Otwory wejściwo-wylotowe do kolebek poczwarkowych są charakterystyczne: podługowate, jakby nieco prostokątne, zwykle dobrze widoczne i wolne od zapychających je trocinek.

Biorąc powyższe pod uwagę, a także mając na względzie szereg innych trudno uchwytnych słowem pisanym cech, uważam że jak dotąd w tym wątku nie zostały jeszcze pokazane żadne zdjęcia, na których byłyby uwidocznione żerowiska Semanotus undatus.
(Choć przyznam, że żerowisko z tegowątkowej fotki e1 najbardziej przypomina żer tomankowy, musiałbym je jednak powąchać i polizać, aby powiedzieć o nim coś bardziej wiążącego.)

Żerowiska tomanka świerkowego możecie obejrzeć sobie np. tutaj:
http://forum.bocian.org.pl/viewtopic.php?t=4076
Jeżeli je odnajdziecie w terenie, najprawdopodobniej nie będziecie mieli wątpliwości, że chodzi właśnie o ten gatunek, a nie o jakąś ścigę.
Czego serdecznie życzę i pozdrawiam!