Na ścianie w altance zobaczyłam takiego dziwoląga. W pierwszym momencie pomyślałam, że to mały wąż zaraz po wykluciu, ale potem stwierdziłam, że chyba żaden z polskich gatunków węży nie znosi aż tak małych jaj
Dlatego też z ciekawości spytam: co to?
takie dziwidło
-
- Posty: 12
- Rejestracja: piątek, 31 lipca 2015, 21:01
- Gender: women
-
- Posty: 12
- Rejestracja: piątek, 31 lipca 2015, 21:01
- Gender: women
Re: takie dziwidło
Już wiem - Krocionóg piaskowy (Ommatoiulus sabulosus)
Krocionóg piaskowy (Ommatoiulus sabulosus) – gatunek wija z gromady dwuparców występujący w Europie.
Jego ciało jest połyskujące, ciemnobrązowe, długie, walcowate, pokrywa je twardy pancerz. Widoczne są na nim dwa długie pomarańczowo-czerwone pasy, rozciągające się wzdłuż całego ciała. Posiada minimum trzydzieści pięć segmentów. Z wyjątkiem pierwszych trzech i ostatniego, każdy z członków jest zaopatrzony w dwie pary nóg. Będąc w niebezpieczeństwie, krocionóg zwija się w spiralę, w centrum której zawsze jest głowa. Oprócz mocnego pancerza dodatkową ochroną są uchodzące z boku segmentów gruczoły wydzielające trującą ciecz, która zawiera m.in. kwas cyjanowodorowy.
Krocionóg piaskowy to gatunek pospolity, rozpowszechniony w całej kontynentalnej Europie oraz na Wyspach Brytyjskich, w tym na Irlandii. Zasiedla niemal wszystkie typy siedlisk: lasy, łąki, tereny otwarte, suche stoki oraz ściółkę różnych zespołów roślinnych, takich jak: bór sosnowy czernicowy (Vaccinio myrtilli-Pinetum), bór mieszany (Pino–Quercetum), grąd Tilio-Carpinetum, czy żyzna buczyna karpacka (Dentario glandulosae-Fagetum); występuje także na glebach piaszczystych. W piętrze alpejskim występuje do wysokości 2800 m n.p.m.
W przeciwieństwie do większości krocionogów krocionóg piaskowy jest aktywny głównie w ciągu dnia. Pożywiają się cząsteczkami ziemi, zbutwiałymi liśćmi, resztkami roślin oraz drewnem.
Krocionóg piaskowy (Ommatoiulus sabulosus) – gatunek wija z gromady dwuparców występujący w Europie.
Jego ciało jest połyskujące, ciemnobrązowe, długie, walcowate, pokrywa je twardy pancerz. Widoczne są na nim dwa długie pomarańczowo-czerwone pasy, rozciągające się wzdłuż całego ciała. Posiada minimum trzydzieści pięć segmentów. Z wyjątkiem pierwszych trzech i ostatniego, każdy z członków jest zaopatrzony w dwie pary nóg. Będąc w niebezpieczeństwie, krocionóg zwija się w spiralę, w centrum której zawsze jest głowa. Oprócz mocnego pancerza dodatkową ochroną są uchodzące z boku segmentów gruczoły wydzielające trującą ciecz, która zawiera m.in. kwas cyjanowodorowy.
Krocionóg piaskowy to gatunek pospolity, rozpowszechniony w całej kontynentalnej Europie oraz na Wyspach Brytyjskich, w tym na Irlandii. Zasiedla niemal wszystkie typy siedlisk: lasy, łąki, tereny otwarte, suche stoki oraz ściółkę różnych zespołów roślinnych, takich jak: bór sosnowy czernicowy (Vaccinio myrtilli-Pinetum), bór mieszany (Pino–Quercetum), grąd Tilio-Carpinetum, czy żyzna buczyna karpacka (Dentario glandulosae-Fagetum); występuje także na glebach piaszczystych. W piętrze alpejskim występuje do wysokości 2800 m n.p.m.
W przeciwieństwie do większości krocionogów krocionóg piaskowy jest aktywny głównie w ciągu dnia. Pożywiają się cząsteczkami ziemi, zbutwiałymi liśćmi, resztkami roślin oraz drewnem.