Polskie Forum Entomologiczne

Niestety samica..., ale mogę zrobić preparat, który rozstrzygnie wątpliwości - tak myślę. Na podstawie rycin w "The Sesiidae of Europe" Z. Lastuvka & A. Lastuvka , szczegół skrzydła tylnego (dyskoidalny punkt) na moje oko raczej pasuje do P. muscaeformis, dlatego konieczne będzie gotowanie.

...no trudno powiedzieć... zrób preparat ,okaz jest wytyrany ale jednak ten pędzelek na odwłoku wygląda na rozczapierzony ....

Rafał

...u samic wg lepidoptera mundi :
-trinuli.-Czułki czarne, u samic niekiedy z jasną plamą przy wierzchołku
-muscae.-Czułki czarne, u samicy mniej lub bardziej wyraźnie jasno zabarwione przed końcem
z foty wydaje sie, że sa zabielone na wierzchołku...

Tylko że P muscaeformis nie jest wykazywany z Czarnogóry.Nie wykluczone jednak że on jak i jakieś inne gatunki z tego rodzaju mogą tam występować. Przyjrzałem się jeszcze Pyropteron leucomelaena, ale zbyt się różni...
Wygląda zatem że jest to P trianuliformis

Marek Hołowiński pisze:Rafał, dlaczego wykluczasz Pyropteron leucomelaena?

bo to dla mnie inny motyl

http://v3.boldsystems.org/index.php/Tax ... xid=254733

Anulowałem swoje pytanie bo też między innymi tam patrzyłem.

...z tymi dwoma gatunkami w terenie można sie pomylić bo na stanowiskach z zawciągiem (przynajmniej u mnie ) zawsze rośnie szczaw a motyle trianuli. zawsze siadaja na zawciągu...ze strony krzyśka mozna dowiedzieć się , że muscaeformis siada na macierzance ....takie te motyle niezdyscyplinowane

Rafał

Rafał Celadyn pisze:...no trudno powiedzieć... zrób preparat ,okaz jest wytyrany ale jednak ten pędzelek na odwłoku wygląda na rozczapierzony ....

Rafał

Trochę to potrwało, ale pauza wywołała interesującą wymianę zdań, co mnie niezmiernie ucieszyło . Motyl okazuje się być P. triannuliformis.
Samiczkę złowiłem raczej nie na składaniu jaj, tylko w obecności niezidentyfikowanych żółtych kwiatów.
Preparat jeszcze pachnący.

carabus1 pisze:Dwa chrząszcze : rodzaj Cionus. Pierwszy z nich to prawdopodobnie C. pulverosus GYLL.

Preparaty zrobione. Oznaczenie potwierdzone- Cionus pulverosus GYLL. Ten drugi- nie mam na razie pewności.

carabus1 pisze:

carabus1 pisze:Dwa chrząszcze : rodzaj Cionus. Pierwszy z nich to prawdopodobnie C. pulverosus GYLL.

Preparaty zrobione. Oznaczenie potwierdzone- Cionus pulverosus GYLL. Ten drugi- nie mam na razie pewności.

Możesz wytłumaczyć dlaczego przy takiej liczebności na marzannach nie spotkałem nawet jednej sztuki, a łowiliśmy w tym samym stanowisku?
Czy to sprawka czerpaka, czy "poślizgu" jednej doby.

Duża mucha zwabiona do szczurzej padliny.

Być może powodem jest technika czerpakowania. Nadstawiam czerpak, następnie potrząsam mażanną, tak aby jej nie połamać do reszty. Oczywiście, mam owady tylko ze szczytowej części rośliny. Przepatrywanie też daje efekty, ale Cionus-ki
łatwo spadają na ziemię (nawet nie dotykane) i do widzenia. Poślizg czasowy też jest możliwy. Ja zbierałem wieczorem, a Ty rano. Mucha, to pewnie jedna z tych z padliny? Strasznie szybkie były!

Ta mucha to bujanka (Bombylidae). Bujanki przy padlinie to rzadki widok.

Miałem na myśli pierwszą z much.

carabus1 pisze:Być może powodem jest technika czerpakowania. Nadstawiam czerpak, następnie potrząsam mażanną, tak aby jej nie połamać do reszty. Oczywiście, mam owady tylko ze szczytowej części rośliny. Przepatrywanie też daje efekty, ale Cionus-ki
łatwo spadają na ziemię (nawet nie dotykane) i do widzenia. Poślizg czasowy też jest możliwy. Ja zbierałem wieczorem, a Ty rano. Mucha, to pewnie jedna z tych z padliny? Strasznie szybkie były!

Wieczorem odpuszczałem przed nocnymi połowami. Muchy latały szybko jak bogatki w najcieplejszej porze dnia, plus ich zwinność.

Pod muchą to pewnie złotolitka (Chrysis sp) ?

Stilbum cyanurum

Będzie jeszcze jedna, może inna. Tym czasem dzięki !

Mucha wygląda na Satyramoeba hetrusca.

Aneta pisze:Mucha wygląda na Satyramoeba hetrusca.

i tylko to!
Genus SATYRAMOEBA Sack, 1909: 517
hetrusca Fabricius, 1794: 257. TYPE LOCALITY: “Italia” [1S in ZMUC].
DISTRIBUTION: Palaearctic: Afghanistan, Armenia, Austria, Azerbaijan, Bosnia-
Hercegovina, Croatia, France, Greece, Gruzia, Iran, Israel, Italy, Japan, Macedonia,
Romania, Russia (SET), Spain, Syria, Tajikistan, Turkey, Turkmenistan,
Uzbekistan, Yugoslavia.

Satyramoeba hetrusca - niesamowita mucha... Sam widziałem parę sztuk w Czarnogórze jesienią 2014, jak na bujanki dość niemrawo latały.

Pozdrawiam,
Markus

Rafale, Aneto, Jacku K.

adam k. pisze:Będzie jeszcze jedna, może inna. Tym czasem dzięki !

Są jeszcze dwie, a nawet para. Czy inne, to się zobaczy.

Największa mucha z Czarnogóry. Moim zdaniem Tipula, ale maxima tam nie występuje ?

Charakterystyczny rysunek na skrzydłach każe jednak sądzić, że to T. maxima.

Maciej Sosnowski pisze:Charakterystyczny rysunek na skrzydłach każe jednak sądzić, że to T. maxima.

Rysunek owszem, ale zobacz link poniżej. Całe Bałkany - absent.
https://link.do/06vb0

Markus pisze:Satyramoeba hetrusca - niesamowita mucha... Sam widziałem parę sztuk w Czarnogórze jesienią 2014, jak na bujanki dość niemrawo latały.

Pozdrawiam,
Markus

Piszesz o ich powolności, może widziałeś je akurat w takich okolicznościach: temperatura, pora roku itp. Obserwowane przeze mnie, po gwałtownym locie przysiadały na rozgrzanych wapiennych murach.

Mapa w linku faktycznie pokazuje, że na Bałkanach nie występuje, ale według tej samej mapy jest w południowo-wschodnich Włoszech, od których Czarnogórę dzieli tylko dość wąski Adriatyk. Bardzo możliwe, że to po prostu nie jest Tipula maxima, ale nie wykluczałbym możliwości przeniesienia się pewnej grupy osobników np. z wiatrem. Adriatyk to nie Pacyfik, da się go przemierzyć drogą powietrzną. Z tym, że to wszystko to tylko wróżenie z fusów, trzeba potwierdzić gatunek, a potem ewentualnie snuć domysły…

Teraz już wiemy o czym dyskutujemy. Satyramoeba hetrusca F. , obserwacje jej zachowania, jak czytamy, są różne. Podejrzane jest również zainteresowanie tych much rozkładającą się padliną. Może poza nektarem spijają też płyny pochodzące z rozkładu? Na przykład wiele motyli tak robi (sole mineralne?). Nawiasem, nie obserwowaliśmy ich obecności przy kwiatach, a tych było multum w zasięgu wzroku.

Wszystkie okazy S. hetrusca, jakie widziałem, siadały na nasłonecznionych kamieniach, zwłaszcza na wilgotnych kamykach w miejscach, gdzie przy drodze były jakieś źródełka, wysięki itp. Oczywiście na wapieniu, bo niczego innego w okolicy nie było (byłem nad Jeziorem Szkoderskim w okolicy Virpazaru). Co do powolności lotu, to może źle się wyraziłem - nie były tak zwinne, jak nasze Bombylius, zaniepokojone tylko podrywały się i siadały kawałek dalej.

Pozdrawiam,
Markus

Widać podobieństwa i małe różnice w zachowaniu much, na podstawie opisów obserwacji.
Należy dodać jeszcze jedno, osobniki tego gatunku "pokazały " się właśnie w tym miejscu gdzie znalazłem padlinę, a jej odór zaczął dokuczać.
W innych miejscach o podobnej wystawie słonecznej, lotów S.hetrusca nie zaobserwowałem.

Gyrinus sp. do oznaczenia. Prośba do carabus1, może coś więcej na temat połowu i bionomii ?

adam k. pisze:Motyl z Autostichidae i do niego preparat.
Na razie tylko do rodzaju Nukusa sp., chociaż wszystko wskazuje na N.cinerella (REBEL, 1940). Bardzo licznie występujący w krótkim przedziale czasowym, niczym powietrzny plankton.

Następny przynależny do Autostichidae, Apatema sp. ze wskazaniem na apolausticum.
Przypominam..., że jest trzecim gatunkiem w tym wątku i zapowiada się na następne.

Oba krętaki mam oznaczone na podstawie aparatów kopulacyjnych, zarówno samic jak samców. Jednak poczekajmy, niech Forumowicze zmierzą się z tym tematem. Ten drugi można oznaczyć spokojnie na podstawie zdjęcia. Dla ułatwienia: fauna krajowa, ale gatunki rzadkie. Ponadto złowiłem jeszcze cztery gatunki z tej rodziny w Lastvie. W tym dwa egzotyczne, południowoeuropejskie. Jak już tu pisałem, na odcinku zaledwie kilkudziesięciu kroków biegu strumienia. Wybrały sobie głębokie, spokojne zastoisko, bez cienia. Wykonywały swoisty taniec godowy (jak sądzę), z tym jednak, że wielogatunkowy. Widywałem podobne zachowania, ale w zgrupowaniu uczestniczyło najwyżej dwa gatunki. Czystość wody nieporównywalna do naszych rzek, temperatura ok. 20 stopni. Ilościowo, było w jednym "wirze" może nawet sto egzemplarzy.
Krętaki są służbą sanitarną powierzchni wody, z której zbierają pływające owady. Potrafią bardzo dobrze nurkować, co utrudnia połów. Największe zagrożenie dla nich , to detergenty i inne świństwa chemiczne pochodzenia gospodarczo-domowego. Ciekawostką jest, że kilka gatunków zajmuje dość dziwną strefę niedaleko brzegów morza, jednak w słonej i słonawej wodzie ich brak, tak jak i w głębi lądu.

carabus1 pisze:Dla ułatwienia: fauna krajowa, ale gatunki rzadkie.

To pozwolę sobie strzelić - G. caspius i G. urinator?

Perfekcyjny strzał! Gratuluję rozeznania! Procentowo, w ogólnej liczbie złowionych osobników było: 4%- G. urinator ILLIG., 60%- G. caspius MEN., 1%- G. dejeani BRULLE i tak dalej.

....jak zbywaja ci te gyrinusy to przygarne dla zrobienia fot...interesuja mnie nie spreparowane pary z kopulatorami , moge zima pobawic sie z nimi zeby bylo latwiej oznaczac.... https://www.flickr.com/photos/109379666 ... 818841154/

Rafal

Tym razem bez wizerunku imago, sam preparat. Gatunek podobny do kilku metalicznie-zielonych z rodzaju Coleophora, których tam wiele nie było - duże zaskoczenie.
Inne złowione daruje sobie i nie pokażę.

Adam, zaprezentuj piękną fotę biedronki siedmiokropki. Będzie natychmiast 1000 wyświetleń!

carabus1 pisze:Adam, zaprezentuj piękną fotę biedronki siedmiokropki. Będzie natychmiast 1000 wyświetleń!

Ha, ha... Trafiłeś w środek tarczy, pewnie w wojsku byłeś хороший снайпер !
A tak na poważnie, może zaprezentuję Drosophila melanogaster jest na czasie, będzie na pewno 500 jutro rano.

carabus1 pisze: Od razu info dla koziarzy- stwierdziliśmy około trzydziestu pięciu gatunków. Jednak zwykłych pospoliciaków, niestety.

Pisał Jarek na początku relacji z Czarnogóry. Dla pełnego obrazu teraz pokażę niektóre z nich bez oznaczeń, pozostałe gatunki można przytoczyć w zestawieniu.

E tam, nie przesadzajcie, nie ma lipy, bardzo fajne gatunki!

DSC_0001.JPG - Xylotrechus arvicola
DSC_0003.JPG - Chlorophorus ungaricus
DSC_0006.JPG - Chlorophorus figuratus
DSC_0007.JPG - Chlorophorus varius
DSC_0036.JPG - Phytoecia (Opsilia) coerulescens, samiec
DSC_0038.JPG - Phytoecia (Opsilia) coerulescens, samica
rectangle_99895_DSC_0082.jpg - Stictoleptura pallens
Isotomus oznaczony prawidłowo.

Wujek Adam pisze: DSC_0003.JPG - Chlorophorus ungaricus

Chlorophorus hungaricus Seidlitz, 1891

Oznaczenia prawidłowe, gatunki całkiem ciekawe.

Dzięki Jacku za sprostowanie, faktycznie "h" gdzieś mi się zapodziało.

carabus1 pisze: Od razu info dla koziarzy- stwierdziliśmy około trzydziestu pięciu gatunków. (...)

Pokażecie coś jeszcze? [kor-amd]

Pokazać można, ale czy to ma sens? W sieci i na tym Forum jest wiele zdjęć bardzo, do bólu, popularnych gatunków.
Rutpela maculata ( PODA), Echinocerus floralis (PALL.), Pseudovadonia livida (F.), Purpuricenus kaehleri (L.), Lapturobosca virens Rtt. , Stenurella (dwa gat.), Stenopterus rufus (L.), S. ater (L.), Aromia moscata (L.), Brachyleptura fulva (DEG.), Stictoleptura cordigera FUES. Prionus besicanus FAIR.....może ktoś nie wie jak wyglądają? Moim zdaniem to zamulanie wątku.
Mamy w przygotowaniu materiał z Kaukazu, będzie okazja, aby pokazać gatunki nigdy nie publikowane na naszym Forum, i o takie przede wszystkim chodzi.

Jeżeli jesteście pewni oznaczeń wspomnianych gatunków, to faktycznie pokazywać ich nie trzeba.
Ale może warto dodać jakaś listę Cerambycidae spotkanych podczas Waszej wyprawy? Dla wielu osób - w tym np. dla mnie - to może być interesujące!

Już się robi! Poza uprzednio podanymi:
Agapanthia maculicornis(GYLL.)
A. cardui (L.)
A. violacea (F.)
A. villosoviridescens DEG.
A. dahli (RICHT.)
Strangalia attenuata (L.)
Clytus rhamni (GERM.)
C. lama MULS.
Anaglyptus mysticus (L.)
Cerambyx scopolii (FUES.), latały jeszcze duże koziorogi, niestety nieuchwytne.
Stenurella 3 gatunki krajowe plus S.septempunctata (F.)
Morimus funereus(MULS.)
Była jeszcze Grammoptera sp, ale jej nie zabrałem, może pochopnie? Tak daleko od domu trzeba brać wszystko.

A ta myśl powinna być przewodnia dla wszystkich zagramanicznych preregrynatorów:

carabus1 pisze:(...) Tak daleko od domu trzeba brać wszystko.

I jeszcze słów parę o tegowątkowych muchach od Andrzeja Woźnicy:
Fotka: DSC_0022.jpg przedstawia Satyramoeba hetrusca - larwa jest pasożytem Xylocopa sp.
DSC_0047.JPG - Tipula maxima to raczej nie jest (jako grupa gatunkowa liczy kilka bardzo podobnych taksonów...).

Distoleon tetragrammicus (Fabricius, 1798), czy dobrze oznaczyłem ?
Ponadto były złowione - Palpares libelluloides (Linnaeus, 1764), bez zdjęć.

Scolia (Discolia) hirta (Schrank, 1781) zaobserwowałem na kwiatach Arctium sp., Cirsium sp. (Asteraceae), Eryngium
sp. (Apiaceae), Scabiosa sp. (Dipsacaceae) i Veronica sp. (Scrophulariaceae), tylko pojedyncze egzemplarze.
Natomiast gatunek Megascolia (Regiscolia) maculata (Drury, 1773) latały samce i samice w pobliżu starych pniaków. Przeważnie płcie jednego gatunku spotykają się w krótkim przedziale czasu - latają oddzielnie.

Do oznaczenia mam dwie sztuki. Przypuszczam, że z pierwszym egzemplarzem mogą być małe trudności .

Następne dwie muchy - już chyba ostatnie, bujanka specjalnie dla amatora tej grupy... Oznaczenia nadal mile widziane.

Bujanka wygląda na Bombylius medius.

A może to B. discolor ? Ze względu na wymiary.

B. discolor ma ciemno owłosiony koniec odwłoka, B. medius tylko żółto, jak okaz na zdjęciu.

Ciemny kolor ma samica, samiec jest cały żółty, Decyduje wielkość.

W kluczu PTE przy obu płciach jest cecha z różnym ubarwieniem końca odwłoka.

Na załączonym zdjęciu nie widać tak naprawdę końca odwłoka. Jest podwinięty do spodu.
Trzeba mieć okazy obu gatunków pod nosem i dopiero oznaczać. Ze zdjęć widzę, że kolorystyka to złudna wskazówka. Co z wymiarami?

Ale to nie jest sam koniuszek odwłoka, tylko trzy ostatnie tergity, nawet na tym zdjęciu byłoby to widać.
Co do wielkości, klucze podają nie rozpiętość skrzydeł, ale dł. ciała, i ta u obu gatunków jest zbliżona - 9,5-14 mm medius, 10-16 mm discolor.

Jeżeli potrzeba dodatkowego rzutu pod innym kontem, dorobię bez problemu. Włoski na odwłoku są mieszane, żółto-czarne. Długość ciała wynosi 14mm.

Jeśli możesz, zrób ujęcie końca odwłoka.

Aneta pisze:Jeśli możesz, zrób ujęcie końca odwłoka.

Będzie dzisiaj.

...biegacz to Harpalus dimidiatus

Rafał

Dzięki za Harpalus - a. Na drugą muchę brak mi pomysłów.

...druga, to rodzina Striatiomyidae ,na oko coś koło Odontomyia sp.

Rafał

Rafał Celadyn pisze:...druga, to rodzina  Striatiomyidae ,na oko coś koło Odontomyia sp.  

Rafał

Odontomyia sp. tylko która

...nie wiem...wygląda na flavissima.... https://diptera.info/photogallery.php?photo_id=6824

Rafał

Rafał Celadyn pisze:...nie wiem...wygląda na flavissima.... https://diptera.info/photogallery.php?photo_id=6824

Rafał

ten kudłaty thorax...

,tak mają...niektóre gatunki nawet bardziej https://diptera.info/forum/viewthread.p ... pid=233271

Rafał

Niektóre mają... ale nie O. flavissima

...więc to pewnie nie ona

Rafał

...chociaż.. https://diptera.info/photogallery.php?photo_id=6147 ...
te "grubsze włoski" to mogą byc jakieś preciki kwiatów a samo owłosienie jest delikatniejsze i stąd moze taki efekt...ale w muchach to siedziałem pare lat temu więc klucz i do roboty...

Rafał

tak jeszcze pooglądałem tarczki na fotach i wydaje sie ,że kolce wyglądaja "tożsamo"...
"

Aneta pisze:Jeśli możesz, zrób ujęcie końca odwłoka.

Otóż .., ono jest.

Rafał Celadyn pisze:...chociaż.. https://diptera.info/photogallery.php?photo_id=6147 ...
te "grubsze włoski" to mogą byc jakieś preciki kwiatów a samo owłosienie jest delikatniejsze i stąd moze taki efekt...ale w muchach to siedziałem pare lat temu więc klucz i do roboty...

Rafał

tak jeszcze pooglądałem tarczki na fotach i wydaje sie ,że kolce wyglądaja "tożsamo"...
"

Te grubsze włoski są istotnie zanieczyszczeniami pochodzenia kwiatowego.

adam k. pisze:

Aneta pisze:Jeśli możesz, zrób ujęcie końca odwłoka.

Otóż .., ono jest.

B. medius jak byk.
Dla porównania, zadek B. discolor:
http://www.galerie-insecte.org/galerie/ ... ref=160026

Zadek zadec/ydował/ . Dzięki za oznaczenie!

Tym razem Delta unguiculatum (Villers, 1789), oznaczenie do sprawdzenia.
Pytanie do Crambus1 : masz ich więcej, lub inne posiadasz?

Czas na mikry, dawno ich nie pokazywałem z powodów technicznych, prościej mówiąc oznaczenia często wymagają preparowania genitaliów.
Podobieństwo motyli w tym rodzaju jest duże, np. do I. vanderwolfi GAEDIKE, 1997 . Z kilku preparatów wybrałem "najklarowniejszego" samca . To jeden z pięciu gatunków Tineidae odłowionych w Czarnogórze.
Pozostałe zamieszczę niebawem.

Następny z Tineidae. Szeroko rozsiedlony w środkowej i południowo - wschodniej Europie, ale mało poznany molowiec. Z publikacji wynika, że biologia motyla nie została poznana.
Ciekawe czy w najnowszej literaturze są dokładniejsze opisy?

Motyl związany z drewnem dębowym wielu gatunków, a dokładniej z materią znajdującą się w chodnikach chrząszczy kózkowatych.
Rozsiedlony prawie w całej Europie - południkowo, od Szwecji aż po Kretę. Złowiony do światła w porze zmierzchowej .

adam k. pisze:Tym razem Delta unguiculatum (Villers, 1789), oznaczenie do sprawdzenia.
Pytanie do Crambus1 : masz ich więcej, lub inne posiadasz?

Muszę sprostować i przeprosić użytkownika carabus1 za pomyłkowe przekręcenie Twojej nazwy. Odnosząc się do Ciebie robię czasami błąd, wpisując nazwę rodzajową pewnej grupy motyli. Przyrzekam poprawę na przyszłość.

Zostaje Ci odpuszczone! Pokuta Co do Delta, mam tylko jeden egzemplarz i nie zamierzam się go pozbywać. To dość wyjątkowa bestia.

Tak na przyszłość - Delta sp. widziałem w Czarnogórze na przełomie września i października na kwitnącym bluszczu. Na jednym krzewie, na powierzchni może 2 metrów kwadratowych, wśród klecanek, szerszeni, bzygów itp. siedziało kilka sztuk. Na żywo są niesamowite!